vrijdag, december 31, 2004

FUCK 2004

Bijna voorbij dat godverse kolere jaar. Wat een baggerzooi zeg. Een hoop dikke vette ellende. Een jaar vol blessureleed. Zowel lichamelijk als niet lichamelijk. Ik kreeg er bijna kwantumkorting van bij de huisarts. Bijna voorbij. Nog een paar keer adem halen. Rustig adem blijven halen. Het is dat ik ook nog wel leuke dingen heb gedaan anders zouden ze het echt zo de prullenbak in kunnen gooien. Kom nu maar op met dat neukende 2005. Ik ben er klaar voor.

donderdag, december 30, 2004

DE SLECHTSTE FILLUM ALLERTIJDEN


In die lijst zou dit wanproduct hoog scoren. Staat u de komende dagen voor de schappen van uw plaatselijke deeveedeeverhuurboer en u weet niet welke fillum mee naar huis te nemen laat dan in hemelsnaam Behind Enemy Lines lekker in dat schap staan. Oh wacht ik neem ook wel Behind Enemy Lines voor je mee zei een collega tegen me. Dat is ook een hele goede fillum. Kan iemand mij misschien uitleggen waarom ik de stopknop niet heb ingedrukt en deze verspilling van tijd, celluloid en deeveedeeschijfjes heb uitgezeten? Wat ik allemaal niet had kunnen doen in die 106 minuten. Ik had een manier kunnen vinden om houtskool in goud te veranderen. Ik ga u niet eens meer uitleggen dan dat het gaat over een F18, F15, F16 (weet ik veel een vliegtuig waarmee je bommen kan droppen iig) navigator die Behind Enemy Lines neerstort in Bosnie. Owen Wilson. Hoe is men er ooit bij gekomen om deze man een filmcarriere te geven. Tenenkrommend is zijn acteerwerk. Ik had dat overigens kunnen weten. De man speelde eerder in Starsky & Hutch en Shanghai Knights. Oh, ik hoor het al, zei mijn collega toen ik heb kunde maakte van het feit dat hij mij de slechtste fillum aller tijden had uitgeleend, je hebt geen smaak. Ach de lieve man kijkt naar K1 op eurosport. Maar u bent gewaarschuwd. Laten liggen dat doosje. Beter nog verzoek uw deeveedeeverhuurboer dit wanproduct uit de schappen te verwijderen. Tijd is veel te duur om hier 106 minuten aan te verspillen. U kan in die tijd een manier vinden om houtskool in goud te veranderen.

woensdag, december 29, 2004

LOGJE VOOR.....(YOU KNOW WHO YOU ARE)

Ik wil je hierbij even bedanken. Toffe actie om al mijn gegevens (adres, e-mail adressen, de naam die mijn echte ouders mij gaven toen mijn moeder mij uitpoepte) zomaar naar iemand die ik niet ken op te sturen. Tof. Dank je wel. Vooral ook bedankt dat je hebt geinformeerd of ik het daar wel mee eens was. Toffe actie. Van zulke mensen moet je het hebben. Ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Hetzelfde doen?

dinsdag, december 28, 2004

AMERICAN IDIOT


Maandag kocht ik American Idiot. De laatste ceedee van Green Day. In een special edition nog wel. Uitgedost als een boek. 1,5x zo duur als de normale uitvoering ook nog eens. Waarom? Om dezelfde reden als dat ik een kaartje heb voor het concert ergens binnenkort (geen idee wanneer eigenlijk). Jeugdcement? Wie zal het zeggen. Vroeger toen Frommel nog een knappe verschijning van voor in de 20 was. Toen vond ik ze errug leuk. Lekkere frisse springerige poppunk zoals ze dat in California plegen te maken. Na de doorbraak ceedee Dookie verloor ik rap mijn interesse. Het boeide me niet meer. Tot ik de single American Idiot hoorde. Ik kon er niets aan doen. Ik vond het een lekkere plaat. Zo lekker dat ik een kaartje voor het concert kocht. Zo lekker dat ik maandag dus de ceedee kocht. In een duurdere special edition nog wel. Ik moet zeggen een lekker plaatje. Ik draaide hem gister zelfs 5x achter elkaar. De 2e single Boulevard of broken dreams werd zelfs een lekker nummer, nadat ik daar de 1e x dat ik het hoorde nog redelijk diep van moest zuchten. Ga ik nu toch maar eens uitzoeken wanneer dat concert ook al weer is.

THE NO-SONICS


Na een enerverende dag op kantoor waar ik mijn neus galmend leeg at, 90% van de bedrijven waar ik vracht voor rond de wereld stuur is deze dagen namelijk WEL gesloten, had ik wel zin om even wakker geschud te worden. Bij binnenkomst pleurde ik dan ook direkt mijn The Sonics ceedee in het ceedeelaatje, schroefde de volumeknop ver open en drukte op start. Helaas mijn ceedee van The Sonics is een ceedee van The No-Sonics geworden. In plaats van vanuit de tenen WAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHH!!!!!!!!! te gillen komt er niet van meer dan een KKKKRRRGGGGGGGG uit de strot van de zanger. Tijd voor een nieuwe kopie. Nico mag ik hem weer even lenen? Alhoewel? Klinkt eigenlijk best lekker The Sonics met een flinke kraak eroverheen.

maandag, december 27, 2004

FROMMEL EN EL DOPA

Vanochtend moest Frommel nogal hoesten. Dat heb ik wel vaker, maar dan komt het door het teveel roken de dag er voor. Nu had ik gister zo goed als niet gerookt dus daar kan het niet van geweest zijn. Het zal de wandeling naar huis zaterdagnacht wel geweest zijn. Alhoewel, zaterdagnacht? Het was meer zondagochtend. De kroeg was al een tijdje dicht, maar in mijn door alcohol aangewakkerde enthousiasme was ik nog even een biertje toe wezen doen bij teamgenoot C. Het was zo laat/vroeg dat ik tijdens het naar huis lopen (een straffe 40 minuten) in slaap viel. Ik werd net op tijd wakker om niet om te vallen en niet tegen een muur te lopen. Maar goed daar ging het dus niet om. Het ging om dat hoesten. Het zit namelijk zo. Elke keer dat Frommel nogal last heeft van hoesten hoop ik dat het chronisch wordt. Dat het een aantal dagen duurt dat hoesten. En dan het liefst zo erg dat je er van moet kotsen. Wat is daar nou voor een lol aan? Ja, niets nee. Niet aan dat hoesten. En dat het dan zo erg is dat je er van moet braken dat is natuurlijk helemaal waardeloos. Ik zal u uitleggen waarom ik het dan toch stiekem hoop. Een jaar of 2 geleden had ik nogal last van de hoest. Niet zo'n beetje ook. Nu ga ik, al leek het er dit jaar niet op, niet zo snel naar de dokter, maar dit was niet leuk meer. Heel vervelend om 10x per dag naar de weecee te moeten rennen, omdat je maaginhoud er door een hoestbui aan de bovenkant weer uit wil. We maakten een afspraak en de dokter gaf een fijn recept mee. Die middag begon het gehoest weer en dus slikte ik 1 pil. Verrek na een minuut of wat nam het hoesten af. Het werd minder en minder en opeens voelde de keel alsof hij besmeerd was met boter zo glad. Dat was fijn. Weer een minuutje later liet ik opeens los van mijn bureaustoel. Ik zag bijna niets meer om mij heen. Alleen nog maar mijn monitor. Welk 1 gelukkig gevoel maakte zich van mij meester. Wat had ik in hemelsnaam voor een heerlijke pillen van de dokter gekregen. Wat een wereld spul. Wat was de wereld mooi en ik zat nog wel op mijn werk. Het kon me allemaal aan mijn reet roesten. De wereld was mooi. Ik hoestte niet meer en ik was zo gelukkig als een kind met sinterklaas. Toen het gevoel een beetje af begon te nemen kwam ook het schuurpapier in de strot weer terug. Ik slikte dus snel nog zo'n wonderpil. Hierbij bestudeerde ik ook maar eens de bijsluiter en de inhoudspagina. Codeine was het toverwoord. Codeine wat een spul. Ik zou het bijna gaan slikken zonder hoest.

PUCHTIP VAN FROMMEL

Pomp de banden van uw Puch op. Echt waar het rijdt een stuk beter. Het zwabbert ook een stuk minder.

...OP ZOEK NAAR GOD???


Nieuwe serie bekende nederlanders op zoek naar god bij de EO. Frommel kijkt niet. Ik ben niet op zoek naar god. Er zijn andere romanfiguren die ik interessanter vind. Toch had ik best Willibrord Frequin willen zien. Alhoewel ik me ongeveer wel kan voorstellen hoe dat gegaan is:
-'He, jij daar. God. Nee niet weg lopen nou.'
-'Vind je dat normaal ofzo? Een beetje een arm vrouwtje onbevlekt met een kind opschepen, terwijl er geen herberg is die haar moet.'
-'Vind je dat gewoon joh?'
-'En dan dat kind een beetje aan een kruis laten nagelen.'
-'Nee, niet weglopen nu. Vind je dat gewoon?'
-'He, god. Heb je wel eens aan dat kind en die arme vrouw gedacht? Zo hoort dat niet he.'
Nee dan Chazia (ik neuk graag jonge jongens) Mourali.
-'Zo meneertje god. Dus jij dacht dat je de wereld in 7 dagen kon scheppen? Jij bent de zwakste schakel. Tot ziens'
Ik denk alleen dat hij zich bij Lucille Werner zuchtend omgedraaid had en zich besefte dat zijn schepping toch niet helemaal was geworden wat bij aanvang bedoelde.

zondag, december 26, 2004

ZWAAR HOOFD

Het was weer een gezellig samen zijn. Het was weer 06:00. Ik had het rechts van me alleen wel heel erg koud. Frommel gaat eieren bakken en over 3 uurtjes maar weer eens richting cafe. Al die verplichtingen met kerst.

zaterdag, december 25, 2004

GELIJK OVERSTEKEN


In de eeuwige honger naar 'veiligheid' en de angst voor terroristen moeten wij allen vanaf 1 januari een ausweis laten zien als oom agent daarom vraagt. Iedereen, ook de lui die dit soort onzin verzinnen weten dat hierdoor geen terrorist extra opgepakt gaat worden. Nee, mensen met een kleurtje of een alternatief uiterlijk zullen alleen maar vaker zonder reden aangehouden worden. Maar we kunnen het ze lastig maken. We kunnen net zo vervelend terug gaan doen. Vraagt een diender je om je papier? Vraag om die van hem. Dat is hij/zij namelijk verplicht:

Op grond van artikel 2 van de Ambtsinstructie […] is de politieambtenaar die in burgerkleding optreedt, gehouden zich ongevraagd te legitimeren en de politieambtenaar in uniform legitimeert zich op verzoek daartoe.
— Memorie van toelichting bij de nieuwe wet (PDF, 72kb)

Weigert oom of tante agent dat? Dan kan je er gewoon werk van maken. Gelijk oversteken is een initiatief van Ipse Dixit. Meer info op: gelijkoversteken.org.

OM IN DE STEMMING TE KOMEN

Hang Myself From The Tree – The Vandals

Christmas is hell on earth, I know nothing worst
then being depressed and told to be happy.
The season of su-icide, I know why they died
Christmas reminds me I have nothing

I’ve got no girl there’s only me
no friends or family, another Christmas alone
Got no food to eat, no ornaments or wreath
so I’ll hang myself from the tree

Christmas is dark and wet, so I can’t forget
Christmas reminds me I have nothing
this is the end of hope, I won’t write a note
because it would be addressed to no one

I’ve got no girl there’s only me
no friends or family, another Christmas alone
Got no food to eat, no ornaments or wreath
so I’ll hang myself from the tree

Now I will say good-bye, no one will cry
Christmas goes on without me
My life is now complete, so I’ll go to sleep
Forever and ever and ever…

I’ve got no girl there’s only me
no friends or family, another Christmas alone
Got no food to eat, no ornaments or wreath
so I’ll hang myself from the tree

Wens ik u veel sterkte bij uw (schoon)familie.

vrijdag, december 24, 2004

KLASSIEKE ACHTERWERKEN



donderdag, december 23, 2004

KLEUR BEKENNEN


Bovenstaand keltisch tekentje verschijnt meer en meer in de straten van Hoorn. Ook hier lopen potloden en kroppen sla rond. Er spookt in West-Frieland tegenwoordig zelfs een West-Friese Alliantie rond. Een gezelschap met zeer dubieuze hersenkronkels. Morgen bel ik de gemeentewerken maar weer eens met het verzoek dit onding te verwijderen. Frommel heeft het niet zo op dit soort uitingen van mentale bekrompenheid. Betty ook niet zoals u op onderstaande afbeelding kan zien. Maar dat is niet zo vreeemd. Een Puch met fascistische ideeen? Dat kan niet. Dat bestaat niet.

woensdag, december 22, 2004

FROMMEL EN HET ONTBIJT #2

Ik vertelde u laatst al dat ik niet van het ontbijten ben. Dat ik daar en geen tijd voor heb soggus vroeg en dat ik het ook niet door mijn keel heen krijg. Stiekem had ik me toen voorgenomen om vanaf dat moment wel te gaan ontbijten. Om niet meer bijna achter het bureau te zitten stuiteren zo tegen 11:00. Aangezien het slikken en dan vooral het doorslikken een beetje het probleem is bij het ontbijten bij mij, dacht ik, ik ga aan de yoghurt. U begrijpt dat ik in de tussenliggende tijd nog steeds het ontbijt over heb geslagen om de doodsimpele reden dat ik steeds maar weer een minuutje of 10 voor de bus gaat uit mijn bed komt. En dan moet ik nog tanden poetsen, shaggie draaien en 15x de knopjes en de ramen en deuren checken. Vanochtend stond ik tot mijn eigen grote verbazing zomaar bij de eertse wekker naast mijn bed. 06:00. Na een uitgebreide douche en een peukie het ik zomaar tijd over om te ontbijten. Ik fabriceerde mijzelf een grote kom met boerenland yoghurt met chocolade meusli. Dat beviel goed. Lekker. Voor een minuutje of 15. Daarna begon mijn maag op te spelen. Een half uur later begonnen mijn darmen zich te draaien en te ronken. Nee, je moet gaan ontbijten. Ik sla het voortaan wel weer over. Ik stuiter wel weer wat om een uurtje of 11:00. Liet er van de weeromstuit ook nog een haar van mijn tandenborstel los die daarna besloot zich in mijn keel te vestigen. Uche. Uche .

HOOG STUUR #2


Lijkt me toch lastig om telkens weer een bruggenvrije route te moeten uitstippelen als je een stukje wilt gaan rijden.

dinsdag, december 21, 2004

FROMMEL EN TRAPPEN

Trappen. En dan vooral trappen lopen. Daar ben ik niet voor gemaakt blijkt keer op keer. Niet dat mijn knieen niet in een hoek groot genoeg om de stap naar boven te maken gebogen kunnen worden. Nee hoor, dat doet het allemaal gewoon. Het buigt en strekt als een normale knie. Allebei. Nee, het is de grote, de hoogte en de diepte van de treden. Op 1 of andere manier ben ik nog nooit een trap tegen gekomen waar de treden in zo'n verhouding tot elkaar staan dat ik er op een normale manier tegenop of vanaf kan lopen. De afstand is altijd te groot of te klein. De treden zijn altijd te ondiep (ja ik heb baggerschuiten van voeten, maat 47) of weer zo diep dat je niet in 1 stap op de volgende tree kan komen. Naar boven moet ik dus altijd of uit ritme lopen of 2 treden tegelijkertijd nemen, wat dan ook weer niet werkt, omdat dat weer net een te grote stap is. Naar beneden verlies ik geregeld net niet mijn evenwicht of moet ik de armleuning vast houden om niet naar beneden te kukelen. Mijn makke wat betreft het traplopen kwam tot volle uiting toen ik ooit eens in mijn nieuwsgierige je-moet-alles-eens-proberen tijd een psychedelisch dingetje naar binnen werkte. Ik probeerde een trap af te lopen, maar dat wilde niet echt lukken. In mijn totale gebrek aan realiteit tussen de oren en door een totaal eigen interpretatie van de werkelijkheid door mijn zintuigen zwiepte de trap alle kanten op op het moment dat ik mijn voet op de eerste trede zette. Ik ben beneden gekomen en niet eens met een val. Zittend op mijn aars ben ik tree voor tree naar beneden geschoven. Mijzelf stevig vasthoudend om maar niet aan de kermisattractie bewegingen van de trap ten onder te gaan. Eenmaal buiten gekomen was de wereld helemaal niet meer wat het geweest was. Aan de overkant van de straat liepen Italianen met maffiahoeden op en vioolkoffers in hun handen waar ze elk moment een jaren 30 gun uit konden halen. In de avondsuper bestond alles uit aluminium platen waar aan de achterkant tegenaan geduwd werd. Ik ben 5 minuten bezig geweest om een plastictas uit de plastictassenautomaat te krijgen. Wat 1 wonderlijk apparaat. Maar goed daar hebben we het helemaal niet over. Terug gekomen moest ik op knieen en voeten de trap weer op. Toen ik de benedendeur door kwam lag hij er nog rustig bij, maar toen ik mijn voet op tree numero 1 zette, drukte de kermisattractie uitbater op het startknopje en zette de trap zich weer in beweging. Maar weet u wat helemaal een ramp is? Een roltrap. Niet in beweging, maar zoals vanochtend, een roltrap die het niet doet. Dan wordt in 1 klap duidelijk dat die trappen gemaakt zijn om te rollen en niet om te belopen. Zelfs ik met mijn lange stelten moet mijn knieen tot aan nekhoogte brengen om een tree hoger te komen. Het allerraarste was dat het van de roltrap afstappen, dus van een bewegende naar een stilstaand ondergrond, er zo ingebakken zit dat ik bijna op mijn plaat ging bij het bereiken van de verdieping hoger. Ik heb zo'n ding nodig dat je op rug kan binden en waar je mee kan vliegen. Dan hoef ik nooit meer een trap te nemen. Dat zou fijn zijn.

maandag, december 20, 2004

LAATSTE LICHT VAN VANDAAG


Wachtend op de bus. Achter mij was het al donker geworden. Ik hou van winter- en najaarsluchten. En van zomer- en lenteluchten. Ik hou van de luchten van het komen en het gaan van de dag. Degene die dat heeft uitgevonden verdient een prijs.

zondag, december 19, 2004

KARIN IS EEN HONINGBIJ


In Parijs kocht Frommel een eifeltorensleutelhanger. Voor op Betty haar koplamp. Iedereen kon zien dat Betty in Parijs was geweest. Toen kwam de frieslandrit. In een luie bui legde ik mijn linker voet op mijn koplamp. Pats daar schopte ik de eifeltoren van mijn koplamp af. In de remmen en omkeren. Iedereen reed netjes langs de gevallen toren. Behalve de auto van de fotograaf die mee was. Die reed er overheen. Daar kon het torentje niet tegen. Lees ik een tijdje terug dat Karin de lieve schat naar Parijs zou gaan. Koop eens een nieuwe sleutelhanger zei ik voor de grap. Gister klepperde de brievenbus. Frommel, nee, Betty heeft een nieuwe toren voor op haar koplamp. Karin je bent een engel. En een dikke 2-takt zoen van Betty. De Rails is trouwens ook de deur uit.

zaterdag, december 18, 2004

HANNA


Mag ik u even voorstellen. Dit is Hanna. Het zit namelijk zo. Het is kerstpakketten tijd. Nu had ik gezien de eerder vermelde loononderhandelingen niets, nada, zip verwacht. Kreeg ik toch iets in mijn handen geduwd donderdag. Een doosje met daarin een sjek. Van de firma Pluimen. Kan ik in leveren voor een belevenis. Nou nou wat een belevenissen. Wat dacht u van een online personal coaching? Of van een donatie aan de cliniclowns. Over mijn lijk. Lekker naar Duinrell dan? Een boek met mijn persoon als hoofdrolspeler? De moed begon mij al aardig in de schoenen te lopen. Een fijn zeebanket? Een dagje in een therma park? Zucht. Langzaam maar zeker begon ik moedeloos te worden. Ah een museumjaarkaart. Die heb ik dus al. Een dagje skieen? Een jaarabo op de playboy? Een dagje zeevissen? De playboy krijg ik elke maand al. Dat is en klant. Ik begon al te vresen dat mijn sjek bij het oudpapier zou belanden en dat de een of andere amateur voetballer zijn rug ermee zou verneuken tijdens zijn jaarlijkse oudpapier plicht. Toen viel mijn oog op Hanna. Frommel was eruit. Frommel adopteerd een biologische kip. Kan ik een heel jaar lang scharreleitjes eten bij het ontbijt. Shit ik ontbijt nooit. Nou ja dan ga ik met haar pennen. En op haar verjaardag stuur ik haar een bosje rozen. En aan het eind van het jaar stop ik haar in de oven en poep ik haar weer uit.

vrijdag, december 17, 2004

TOMOS TEEVEE





man bijt hond - 14-12-2004 - brt1

donderdag, december 16, 2004

DINGEN DIE FROMMEL LELIJK VINDT #3


Nu gaat mijn voorkeur al uit naar een Puch ipv een Tomos. Puur en alleen omdat ik het blok van een Tomos zo lelijk vierkanterig vindt (ja ik weet dat ze heel vroegerder een zelfde blokje hadden). Maar sinds een jaar of 3 heeft de firma Tomos te Epe een wel heel lelijk ding op de markt gebracht. Zie hier de Tomos Revival. Leuk idee hoor om een brommer te ontwerpen die geinspireerd is op het aloude succesnummer en dus ook op het mooiste brommermobiel ooit gemaakt zijnde de Puch. Maar ziet waar ze mee komen. Tuurlijk de oervormen zijn er wel in terug te vinden. Maar, maar, maar. Het chroom blinkt je tegemoet. Frommel is geen poetsPuchrijder dus hoeft het van mij al niet zo zeer aan je ogen te blinken. Bleek bij inspectie het nog grotendeels plastic te zijn ook. Ja ja kijkt het tankje lijkt op het oude vertrouwde ei tankje. Maar, maar, maar. Het is verdomme helemaal geen tank. Die zit namelijk onder dat foeilelijke scooterzadel dat ze erop gezet hebben. Wat de tank moet voorstellen is aan de ene kant niets en aan de andere kant een opbergvakje. Tssss. Van plastic. Geen versnellingen ook. Nee er is zelfs een snorfiets uitvoering. Lekker nostalgie ophalen met 20km per uur (alhoewel je dan wel helmloos kunt rijden). Een brommer voor oudere vrouwen als ik de gemiddelde berijdster hier te Hoorn aanschouw. Of een soort van pimp my ride versie van de oude PuchTomos. Dan heb ik het nog niet eens gehad over het ontbreken van het knetter geluid van een lopend Puch of Tomos blokje. Het mooiste geluid ter wereld. De Tomos Revival 1 van die dingen die Frommel lelijk vindt.

woensdag, december 15, 2004

EVER HAD THE FEELING YOU'VE BEEN CHEATED?

'Ever had the feeling you've been cheated?' Dat vroeg Johnny Rotten aan het publiek. Ergens in amerika. De avond dat de Sex Pistols explodeerden. 'Ever had the feeling you've been cheated?'. U kent het gevoel waarschijnlijk wel. Frommel ook. Sinds gister. Gister waren de jaarlijkse loonzakje inhoud gesprekken. 'Ever had the feeling you've been cheated?'

dinsdag, december 14, 2004

DE BUURMAN VAN VROEGER

Vandaag moest ik denken aan een buurman van vroeger. Ik dacht hem te zien in de trein. Goh hij leeft nog dacht ik. Bij het uitstappen bleek hij helemaal niet op de buurman van vroeger te lijken. Hij had een beetje dezelfde soort kleren aan en waggelde net als de buurman van vroeger. De buurman van vroeger. Nog vroegerder dan dat ik bij hem in de straat woonde schijnt hij een hele wijze man te zijn geweest. Met een goede baan en een dik inkomen. Ergens was het mis gegaan. In het vroeger dat ik hem kende schreeuwde buurman tegen visite die er niet was. 's Nachts spookte hij door zijn huis met in zijn ene hand een fles drank en in zijn andere hand nog 1. Knock out ging hij en had dan geen functionerende hersencel meer die er aan dacht dat hij het gasfornuis open had gedraaid zonder er een vlammetje bij te houden. Andere dagen gooide hij glas stuk in de tuin van de benedenbuurman. Op een donderdagavond stapte ik in de bus naar de stad. Buurman probeerde met een briefje van honderd een kaartje van 3 gulden te kopen. Hij had niet kleiner. Hij had alleen maar een stuk of 10 briefjes van 100 bij zich. Drie dagen later was er wat consternatie in de straat. Even later gevolgd door gillende ambulance sirenes. Buurman was gestrand. 20 meter van zijn voordeur. Verkerend in een staat van coma lag hij op straat. Geen teken van leven. Zijn broek onder de pis en stront. Zijn shirt onder de kots. Niet veel later was buurman weg. In zijn huis kwam een vrouw te wonen die 's nachts vergat dat ze het gasfornuis had open gedraaid zonder er een vlammetje bij te houden. Die 's nachts schreeuwde tegen visite die er niet was en glazen kapot gooide in de tuin van de benedenbuurman. Niet veel later was ook hij verhuisd. De benedenbuurman.

ONTBIJT(NIET)

Ontbijten. Een ge-broodrooster-de boterham met jam. Een gekookt eitje. Een croissantje. Een jus de orange. Aan Frommel is het niet besteed. Ik lust het allemaal heus wel. Tuurlijk. Lekker zelfs. Maar niet als ik net mijn bed uitkom. Als Frommel net zijn bed uitkomt komt er niets door zijn strot. Ja een kop koffie. Dat altijd. Of de rook van het eerste shaggie van de dag. Maar vast voedsel dat gaat dus niet. Ik kan kauwen wat ik wil. Het wegslikken dat is het probleem. Alsof mijn strot eerst nog even gesmeerd moet worden met wat daglucht. Is het dan wel die slokdarm door dan ligt het ook meteen als een blok in mijn maag. Te draaien en te woelen en een manier te bedenken hoe het zo snel mogelijk via de binnengekomen weg weer terug naar buiten kan. Ontbijten. Ik kan het niet. 9 van de 10 dagen heb ik er ook helemaal geen tijd voor. Het ochtendritueel bestaat namelijk uit mij in bed 2x te veel omdraaien en daardoor 10 minuten voor de bus gaat pas opstaan. Snel de kop onder de kraan, deo en tandenpoets, de krant in de tas stoppen en een shaggie draaien voor bij de bushalte. Geen tijd om te eten dus. Het gevolg is wel dat ik om een uur of 11:00 zit te stuiteren achter mijn bureau. Maar ontbijten, ik krijg het niet weg en heb er toch geen tijd voor. De belangrijkste maaltijd van de dag. Die slaan we over.

maandag, december 13, 2004

ZUCHT


Het is weer een kriem om over straat te lopen. Tingelingelingeling. Kerstsfeer. Zucht. Nog een week of drie dan is het allemaal weer voorbij. De fik er in met al die bomen. 1 van de voordelen van het vrijgezellenbestaan. Geen vrouw in huis die een 'gezellige' kerstsfeer wil kweken. Zucht. 2 dagen lang opgescheept zitten met familie waar je helemaal niet wilt zijn en waar je nog 3 weken ruzie om hebt. Weet u wat Frommel doet met de kerst? Die gaat altijd naar het cafe. Lekker een biertje drinken met zijn mede kerstverschoppelingen. Kerstsfeer? Zucht.

KOUWE KALKOEN


Hij ziet er nogal gebakken uit die kalkoen. Zo voelde ik mij de afgelopen dagen ook. Cold turkey en toch in de oven. Mijn hemel wat ben ik internetterig geworden zeg. Ik kwam vrijdag thuis en zette als een gebrainwashed kuikentje internet aan. Terwijl dat het dus niet deed. Ik keek een film en dacht waar ken ik haar van en wilde imdb aanzetten. Niet dus. Ik hoorde wilde verhalen over de band Pig Destroyer maar downloaden ho maar. Een fijn weekend zo zonder internet. NOT!!!. Maar het doet het weer. Alleen Blogger dus niet. Toch schijnt het te lukken om er iets nieuws op te zetten. Vandaar dit stukje dus. En waarom was ik er niet? Provider vond dat ze Frommel moesten melden dat een automatische afschrijving mislukt was. Nee, zelfs drie. Betalen dus. Maar dat weigerde Frommel. Het ging namelijk om maart, mei en oktober. 2003 wel te verstaan. Frommel wilde dus eerst weten waarom dat een jaar tot anderhalf jaar lang onvermeld was gebleven. Helaas was de vaart van het e-mail verkeer hierover van een dusdanige traagheid dat er even een filtertje geplaatsd werd. Die is nu weer ontfilterd. Alleen is op dit moment geen blogger site te bereiken. Zal je altijd zien.

zaterdag, december 11, 2004

TRILLENDE HANDEN

We zijn even te gast bij fijne vriend Rondie. Het zit namelijk zo. U vond het al wat stil hier de afgelopen 2 dagen. Frommel heeft een klein meningsverschilletje met zijn provider. Ik zal niet in details treden, maar provider heeft in ieder geval besloten om de stekker er uit te trekken. Frommels peecee staat al 2 dagen te gillen op het bureau. Frommel wanneer gaan we weer internetten? Frommel toe nou!!! Helaas ik moet dat ding teleurstellen. We hebben even geen internet. Als alles goed gaat dan doet alles het maandag weer. U zult het dus even zonder mij moeten doen. En ik zonder u. Ik mis u allen nu al.

donderdag, december 09, 2004

VOUWFIETSFIETSERS

Lieve, lieve vouwfietsfietsers. En dan vooral de vouwfietsfietsers die de trein nemen. Ik vind het erg slim hoor dat u een opvouwfiets meeneemt de trein in om dat laatste stuk van perron naar bureau op een gezonde, snellere, maar vooral en waarschijnlijk makkelijkere dan tram, bus of metro manier af te leggen. Kan gratis mee in de trein ook nog. En daar wil ik het met u over hebben. Elke ochtend stapt u met zijn allen in. Met vouwfiets. Station na station vult de trein zich voller en voller met vouwfietsjes. Ik ga hier niet zeuren dat ik me aan u erger hoor. Wees niet bang. Ik erger me namelijk niet aan u. Met sommige van u zit ik ondertussen zo lang in de trein dat we elkaar gedag zeggen en af en toe een niets betekend prietpraatje houden over het weer of soortgelijke nietszeggendheid. Ik heb een tip voor u. U heeft een vouwfiets bij u. Vouwfiets. Het woord zegt het al. Opvouwen dat ding. Dat schijnt ook een voorwaarde van de NS te zijn om dat ding gratis mee te mogen nemen. Opvouwen dat ding. Dat doet u ook allemnaal netjes. Alleen waarom doet u dat niet alvast op het perron. Dan kunt u uw vouwfiets als zijnde een soort van handtas zo de trein in tillen. Nee u, ja echt u allemaal, kiest ervoor om uw vouwfiets in onopgevouwen stand de trein in te tillen en dan op een halfvol balkon te gaan staan medderen en klooien om dat ding nog opgevouwen te krijgen. Bij binnenrollen van het station van bestemming vindt u het ook handiger om de vouwfiets nog in de trein uit opgevouwen stand terug te brengen naar ontvouwen stand. Met hetzelfde volle balkon gemedder en geklooi als gevolg terwijl er 10 seconden later een heel groot perron tot uw beschikking is om uw ontvouwhandelingen uit te voeren. Denkt u ook niet dat dat veel makkelijker is?

dinsdag, december 07, 2004

NOG 6 WEKEN

20-01-2005 - Brighton
21-01-2005 - Boston,London of Manchester
22-01-2005 - Leeds
23-01-2005 - Southampton

Frommel gaat mee op tour naar Engeland. Met de Sack-O'-Woes. Beetje plaatjes verkopen. Beetje lauw dood pisbier drinken. Beetje fish and chips eten. Beetje het lichaam uitwonen. Een fijn vooruitzicht voor het nieuwe jaar.

NIET AANRAKEN SVP


Dat zeg ik dus dagelijks een stuk of 100x tegen mijzelf. Helaas heeft o.a. een inbraak terwijl ik thuis was mij een niet trotse bezitter van dwanghandelingen gemaakt. Die dwanghandelingen bestieren o.a. het neurotisch controleren van alle aan en uit knopjes, ramen en vooral deuren bij het verlaten van het huis dat hoe langer ik van huis dreig te zijn extremere vormen aanneemt. Een ander verworven ding is het moeten, moeten, moeten aanraken van bepaalde dingen in het voorbij gaan. Ik zal u niet gaan vervelen met de hele waslijst van aanraakpunten, maar schrikken was het wel vorige week. Ze hadden besloten om te gaan verbouwen op kantoor. Mijn steunpilaar is blijven staan. Toen ik de hoek omliep bleek opeens het afscheidingsmuurtje weg te zijn. Het afscheidingsmuurtje dat een op en top bevrediging van mijn moeten, moeten, moeten aanraken was. Een lichte paniek overviel mij. Wat nu te doen. Dapper sloeg ik mij door 3 dagen heen en toen stond er een nieuwe muur. Niet zo'n fijne als het oude afscheidingsmuurtje, maar 1 met perspectief. Ik ontdekte de eerste dag al een fijne schroef. Ik dacht he! laat ik die eens aanraken. Het bleek een goede vervanger te zijn. Het is niet die ultieme afscheidingsmuur, maar toch zeker een aardige vervanger. Ik kan weer met een aardig gerust hart het hoekje omlopen.

maandag, december 06, 2004

JA DAHAG

Sta je klaar om de wedstrijd te beginnen. Gaan ze op het veld naast je opeens in een kringetje staan. Een seconde later komt de scheidsrechterhandenschudderentoswinnaar uit de middencirkel lopen met de mededeling dat we een minuut stilte gaan houden, want 'er is een of andere prins carnaval' overleden. Nooit geweten dat Bernard een ere-burger was in Spierdijk (rockcity). Of zou hij ook daar een paar bastaardjes rond hebben lopen? Ja dahag daar doen wij van Blokkers10 niet aan mee. Rot op. Het hele elftal grotendeels ver boven de 30, maar een stelletje recalcitrante pseudo herrie schoppers blijven we natuurlijk wel. En terwijl een aantal tegenstanders van nog geen 20 jaar (2 stiekeme zonen?) met de armen om elkaar heen hun best deden om ook maar iets te voelen voor iemand die ze nooit hebben gekend en van wiens Lockheed avontuur ze waarschijnlijk nog nooit hebben gehoord, babbelden wij van de achterhoede (op gepaste toon) vrolijk verder over de te komen pot werkvoetbal. Of zouden ze hebben gedacht dat Edwin Evers dood was. Of ging het om onderstaande Bernard. Niet over onze voorstopper in ieder geval. Die deed gewoon mee.

OGEN OP HALF ELF

Altijd fijn zo'n avonddienst. Dat betekent dus doorwerken tot alle troep het pand weer heeft verlaten. Dat is meestal zo rond een uurtje of 20:00. Dat valt dus wel weer mee. Vandaag niet dus. Ik pleurde gister om een uurtje of 22:00 op de bank in slaap (vast ritueel op zondagavond) en werd om een uurtje of 00:15 weer wakker. Stond op, liep naar de slaapkamer en viel neer in mijn bed. Om vervolgens de hele nacht naar het plafond te staren. En te staren. En te staren. Niet meer in slaap te krijgen. Het werd 01:00 uur. Het werd 02:15uur. Het werd 03:00 uur. Ik heb de teevee maar aangezet en wat naar Discovery liggen staren. Ik weet nu alles van een tunnel brand in Oostenrijk, van Australie en van weet ik veel wat nog meer. En toen was het 06:55 uur en ging het wekkertje. Tijd om naar de baas te gaan. Wilt u mij dus excuseren. Ik ga vanavond vroeg naar bed.

FROMMEL DOET EEN DANSJE


Oh nee hij heeft net een doeltrap genomen. Let ook op de leegte.

zondag, december 05, 2004

VROEG OP

Buurman en Buurman. Walter and Gromit. The Adams Family. Het is op zondagochtend helemaal niet zo erg om achterlijk vroeg wakker te zijn.

zaterdag, december 04, 2004

A. HEEFT GELIJK EN KRIJGT HET NIET

Collega A. zegt nu al 1.5 week tegen Frommel dat hij zich moet scheren. A. heeft gelijk. Het ziet er niet uit. Frommel heeft zich al 2 weken niet geschoren en u zou hem moeten zien. Het is werkelijk geen porem. Had ik maar de baardgroei van mijn papa. Een met de jaren meer en meer boven op het hoofd kalende man, maar gezegend met een baardgroei van dat is nou een volle baard. Vroeger zei Frommel altijd, samen met zus, papa scheer af die baard, zie er weer uit als die oude fotoos met kale kin en toffe kuif. Nu, dezer dagen, krijgt de lieve man een knietje in zijn kruis als hij zijn baard af zou scheren. Papa en baard zijn een eenheid. Helaas, vader zijn baardgroei heeft zijn nageslacht overgeslagen. Frommel heeft zich nu al 2 weken niet geschoren, maar een knappe baard is het niet en zal het nooit worden. Frommels baardgroei vertoondt hiaten van hier tot aan zijn linkeroor. Toch weigert Frommel zich te scheren. Hij probeert het elke dag opnieuw, maar collega A. zegt elke dag al is het een seconde voor naar huis gaan toch steeds weer, Frommel vanavond scheren. Frommel maakt er een wedstrijd van. Zolang collega A. zegt scheren doet Frommel het niet. Morgen gaat de bovenkant van het hoofdhaar er weer af en wordt het ook weer blond gebleekt, maar A. zei vanavond voor het de deur uit gaan weer dat ik mij moest gaan scheren dus de zogenaamde baard blijft wederom staan. Frommel is een eigenwijze sukkel en krapt aan zijn kin, want zelfs een niet volle baard jeukt als de ziekte na 2 weken. Dus bij deze. Lieve A. vraag maandag alsjeblieft niet of ik me wil gaan scheren, want ik wil me zo graag scheren.

vrijdag, december 03, 2004

LACHT U EVEN MEE?


donderdag, december 02, 2004

IN DE OCHTEND BUS

Frommel: 'Is dat echt?'
Blonde dichtgeplamuurde doos: 'He watte?'
Frommel: 'Is dat echt?'
Blonde dichtgeplamuurde doos: 'Is wat echt?'
Frommel: 'Die bontjas. Is die echt?'
Blonde dichtgeplamuurde doos: 'Ja die is echt ja'
Frommel: 'Goh dan klopt het dus nog steeds'
Blonde dichtgeplamuurde doos met groot vraagteken boven het hoofd:'Dan klopt wat?'
Frommel: 'Fur coats are worn by beautiful animals and ugly people.'
Blonde dichtgeplamuurde doos met heel kwaad hoofd: 'Ach, houdt je bek lul!'

WINTERBEURT?


Frommel zat gister weer eens naar zijn lief zijn Betty te kijken. Mmmmm dacht ik. Daar mag wel eens eeen sopje overheen. Ooit was Betty schoon en had ze een mooi glimmend blok als hierboven. Ooit deed Betty ook niet moeilijk en startte zij in 1 keer. Of ze nu een uur stil had gestaan of een week (wat dus nooit gebeurde). Ooit is een maand of 6 geleden. Ooit is een kilometertje of 4500 terug. Nu doet Betty wat moeilijk. Ze start niet meer in ene keer na een paar dagen stilstand. Met nat weer doet ze helemaal wat hoesterig. Nu glimt het blok ook niet meer. Aan het blok en spatborden en frame, eigenlijk aan heel Betty kleeft 4500km vuil. Betty moet maar eens naar dokter Ruud. Blokje schoon laten maken. Spoelpoorten heropenen. Kontaktpunten bijstellen. Verse olie in haar ingewanden. Betty moet maar eens gewassen worden. En een fijne verse laag turttlewax. Hoewel. Dan spoel ik wel de laatste stukken Parijs van haar af. Dat is toch best zonde. Niet zeuren Frommel. Ze heeft het verdiend. De schat.