AMERICAN IDIOT

Maandag kocht ik American Idiot. De laatste ceedee van Green Day. In een special edition nog wel. Uitgedost als een boek. 1,5x zo duur als de normale uitvoering ook nog eens. Waarom? Om dezelfde reden als dat ik een kaartje heb voor het concert ergens binnenkort (geen idee wanneer eigenlijk). Jeugdcement? Wie zal het zeggen. Vroeger toen Frommel nog een knappe verschijning van voor in de 20 was. Toen vond ik ze errug leuk. Lekkere frisse springerige poppunk zoals ze dat in California plegen te maken. Na de doorbraak ceedee Dookie verloor ik rap mijn interesse. Het boeide me niet meer. Tot ik de single American Idiot hoorde. Ik kon er niets aan doen. Ik vond het een lekkere plaat. Zo lekker dat ik een kaartje voor het concert kocht. Zo lekker dat ik maandag dus de ceedee kocht. In een duurdere special edition nog wel. Ik moet zeggen een lekker plaatje. Ik draaide hem gister zelfs 5x achter elkaar. De 2e single Boulevard of broken dreams werd zelfs een lekker nummer, nadat ik daar de 1e x dat ik het hoorde nog redelijk diep van moest zuchten. Ga ik nu toch maar eens uitzoeken wanneer dat concert ook al weer is.