DE BUURMAN VAN VROEGER

Vandaag moest ik denken aan een buurman van vroeger. Ik dacht hem te zien in de trein. Goh hij leeft nog dacht ik. Bij het uitstappen bleek hij helemaal niet op de buurman van vroeger te lijken. Hij had een beetje dezelfde soort kleren aan en waggelde net als de buurman van vroeger. De buurman van vroeger. Nog vroegerder dan dat ik bij hem in de straat woonde schijnt hij een hele wijze man te zijn geweest. Met een goede baan en een dik inkomen. Ergens was het mis gegaan. In het vroeger dat ik hem kende schreeuwde buurman tegen visite die er niet was. 's Nachts spookte hij door zijn huis met in zijn ene hand een fles drank en in zijn andere hand nog 1. Knock out ging hij en had dan geen functionerende hersencel meer die er aan dacht dat hij het gasfornuis open had gedraaid zonder er een vlammetje bij te houden. Andere dagen gooide hij glas stuk in de tuin van de benedenbuurman. Op een donderdagavond stapte ik in de bus naar de stad. Buurman probeerde met een briefje van honderd een kaartje van 3 gulden te kopen. Hij had niet kleiner. Hij had alleen maar een stuk of 10 briefjes van 100 bij zich. Drie dagen later was er wat consternatie in de straat. Even later gevolgd door gillende ambulance sirenes. Buurman was gestrand. 20 meter van zijn voordeur. Verkerend in een staat van coma lag hij op straat. Geen teken van leven. Zijn broek onder de pis en stront. Zijn shirt onder de kots. Niet veel later was buurman weg. In zijn huis kwam een vrouw te wonen die 's nachts vergat dat ze het gasfornuis had open gedraaid zonder er een vlammetje bij te houden. Die 's nachts schreeuwde tegen visite die er niet was en glazen kapot gooide in de tuin van de benedenbuurman. Niet veel later was ook hij verhuisd. De benedenbuurman.