TRAMRAILS VELT PUCHNOZEM

Opeens stonden we nog maar met z'n vieren bij het stoplicht. We waren 5 minuten daarvoor toch echt met een mannetje/vrouwtje of 15 vertrokken. Ach dacht ik nog. Ik ben met de nozems op stap. Die hebben altijd wat. Er zal wel weer iemand met pech zijn. Het duurde alleen wel erg lang. Toch maar terug gereden. Zie ik daar opeens een ambulance bij de groep staan. Al snel begreep ik dat het om mijn grote harige vriend Hape ging. Een glad stukje kruising in de tramrail was hem te veel geworden. Wap plat op zijn bek. Zeer in het been. Hup de ambulance in die toevallig achter ons reed en waar Hape bijna niet in pastte. Geen moment twijfelde ik en ik zette koers richting ziekenhuis Westeinde. Vergezeld door de grijze en Jans. Hape lag op de ehbo in het kinderkamertje in een veels te klein bedje waar ik mij vermaakte met allerhande kinderspeelgoed en waar wij een paar uur verveeld in de gang hingen. Het zag er niet goed uit. Het linkeronderbeen stond een paar graden uit het lood. Het was ook niet goed bleek na de foto's. Bovenin het scheenbeen. In de knokkel die in je knie zit zaten 2 scheuren. Er was nog een derde breuk. In de lengte van het scheenbeen zat een grote lange scheur. Dankzij onze wegbezuinigde gezonheidszorg was er geen bed voor Hape in Den Haag. Ze hadden al niet eens genoeg kussens. Vannacht of vanochtend is Hape overgebracht naar Zwolle. Daar moet hij onder het mes. En dan? Een paar maanden uitgeschakeld ben ik bang. Een vervelend eind aan een superweekend.

KAUWE KLAUWEN 2005

Frommel is weer een weekendje weg. Waar doet hij het van. Net terug van de overkant ga ik nu naar de overkant staan staren op de pier in Scheveningen. Kauwe Klauwen. De eerste Puch meeting van het jaar. Vanavond feessie morgen vanaf 12:00 staan blauwbekken op de boulevard. Vorig jaar met een busje en een leenbrommer (Betty was zwaar gewond). Dit jaar gewoon rijden. Tis maar een schieteindje.

AMSTERDAM SLOTERDIJK IS NU HELEMAAL RUK

Ik denk dat het misschien wel 1 van mijn minst favoriete stations in Nederland is. Station Amsterdam Sloterdijk. Ik kom er zo min mogelijk. Ik reis meestal door naar Amsterdam Centraal. Dan loop ik wel de kans dat ik mijn trein naar Hoorn aansluiting mis, maar alles beter dan station Amsterdam Sloterdijk. Ik ben ook al ruim een jaar supergelukkig dat ik soches de rechtstreekse trein Hoorn-Schiphol kan nemen. Helaas mis ik die smiddags altijd en reis dan dus liever met een klein ommetje en de kans op trein missen via Amsterdam Centraal. Waar deze hekel aan vandaan komt? Wel het is gewoon een rot station. Het waait er bijvoorbeeld altijd. Het is er ook altijd koud. Ook in de zomer. Amsterdam Sloterdijk is een typisch station waar alleen maar forensen komen. Het ligt per slot van rekening midden in een kantorenwijk. Iedereen loopt er slechts vluchtig doorheen en staat als ze moeten wachten met een chagrijnig rotsmoelwerk op het perron te wachten. Die rotkoppen komen natuurlijk doordat het er altijd waait en koud is. Ik kijk er zelf waarschijnlijk ook niet op mijn vrolijkst. Laatst had ik waarschijnlijk last van een vlaag van verstandsverbijstering (Frommel waar zit je toch af en toe met je kop). Ik stapte namelijk zomaar uit op station Amsterdam Sloterdijk. Ik liep de trap af naar de hal en ik haatte dat klote station meteen nog meer. Wat hadden ze nu weer gedaan. De hele hal was voorzien van een nieuw vloeroppervlak. Hoe durven ze GVD!!! Er was namelijk maar 1 ding leuk aan dat hele klote station. 1 ding dat het verblijf op Amsterdam Sloterdijk nog een beetje aangenaam kon maken. En dat was de vloer. De 1 of andere zotte architect had het namelijk bedacht om die vloer te voorzien van nogal gladde tegels. Buiten dat het op Amsterdam Sloterdijk altijd meer waait en kouder is lijkt het er ook wel meer te regenen rondom het station dan elders. En daar zat nu juist het enige leuke, vermakelijke aan dat klote station. Die nattigheid van buiten werd namelijk in no time naar binnen gelopen door de vele duizenden forensen die gebruik maken van station Amsterdam Sloterdijk. De toch al wat aan de gladde kant zijnde vloer werd daardoor in een mum van tijd omgetoverd tot een ijsbaan. Wat nou wachten op het perron. Frommel ging altijd in de hal staan en kijken naar al die mensen die in hun haast bij bosjes op hun bek gingen op de ijsbaan. Ik geef het toe, leedvermaak is fijn vermaak. Wat ziet min oog opeens. Ze hebben de ijsbaan vervangen door een ruwere versie vloertegels. De bastards!!! Vanaf nu zal ik helemaal proberen dit rot station te vermijden.

ENGELAND PART 5 DE PLAATJES

Een trip naar Engeland is natuurlijk niet compleet zonder het aanschaffen van wat lastig verkrijgbare punkplaatjes. Die vind je daar namelijk wat makkelijker. En goedkoper ook. Zo vond Sack-O'-Joost een aantal jaren geleden in een nietszeggend gat, op het platteland, op een zondagochtend om een uurtje of 11 zowaar een aantal Dickies singeltjes. Frommel kocht ook wat platen. Een fijne ceedee vol voetballiederen bijvoorbeeld. Ook de ceedee versie van Germfree Adolescents van de X-Ray Spex. Met daarop wat bonustracks. Ruwe mixen van een aantal van de nummers die precies hetzelfde klinken als de gewone versies + een weergave van de Live At The Roxy elpee. Maar vooral het oplettende oog van Sack-O'-Joost zorgde er voor dat Frommel met 3 fijne 7 inches thuis kwam. Zo staat er nu in de kast Banana Splits van de al eerder genoemde Dickies te pronken. Op geel vinyl natuurlijk. Maar de andere 2 dat zijn de ware juweeltjes. Zo is daar Snuff Rock van Alberto Y Lost Trios Paranoias met daarop de fijne hit Kill en het geweldige Snuffin' In A Babylon. Blijken bij thuiskomst de labels nog op de verkeerde kant geplakt te zijn. Wahoe!!! Nummer 3 is echter de parel op de kroon. Where's Captain Kirk? van Spizzenergi. Al jaren willen hebben en na mijn aanschaf spontaan geoefend in de nacht van zaterdag door de Sack-O's en zondag onder wild gejoel van het aanwezige publiek ten planke gebracht. Nu vertelde Rich een mooi verhaal over deze plaat. Er waren er een 80.000 van verkocht vroeger, maar over zo'n lange periode dat de band er eigenlijk nooit veel geld aan over had gehouden. Totdat de telefoon ging en de manager van het net doorgebroken bandje REM melde dat zij een coversingle van het nummer gingen uitbrengen. Er werden vele gaten in de lucht gesprongen. Eindelijk zou de knip rijkelijk gevuld worden. Helaas het bleek om een kadootje voor de fanclubleden te gaan en de single werd in een oplage van 1000 uitgebracht. U weet wat u te doen staat. Bel Rough Trade op (hoesje vermeld 01-727-4312) en smeek met z'n allen om een heruitgave zodat de mannen van Spizz ook weer eens een biertje kunnen gaan drinken.

ENGELAND PART 4 SUICIDEFLAT

Zo lijkt het nog wel wat. Het uitzicht uit het raam. Kijk er eens wat een lichtshow je gratis kado krijgt in een Noord-Engelse stad genaamd Leeds. 2,5 uur lang was dit ons uitzicht en snachts nog een uurtje of 2. Niet onaangenaam om zo nu en dan eens een blik uit het raam te werken. Dan ziet u op de foto nog niet eens de constante stroom van autolampen die zich door dit tafereel heen bewoog. Tot je de andere ochtend wakker wordt. Je wrijft je de slaap uit de ogen. Je gaapt eens flink en besluit eens naar buiten te kijken. Direkt wordt je met je neus op de feiten gedrukt. Je was het even vergeten, maar je bevindt je toch echt in een zelfmoordflat. In een troosteloze zelfmoordwijk. En wilt u dan van mij aannemen dat het in Londen nog erger was. Daar stormde het in de douche zo verrot en op instorten was dat pand. Minder erg dan Londen, maar zou u in onderstaande tot naar beneden springen uitnodigende flat willen wonen? Onmogelijk trouwens dat naar beneden springen. Uit ervaring wijs geworden, gok ik, konden de ramen niet verder dan een miezerig kiertje open.

ENGELAND PART 3 BACK AT WORK(?)

Ik zit hier nu al een uurtje of 6 achter mijn bureau. ik ben al 1.5 dag thuis. Ik ben maar 5 dagen weggeweest. Ik had in totaal maar 6 dagen vrij. Toch moet ik er weer helemaal in komen. In dat weer werken. Het lijkt wel of ik 3 weken op vakantie ben geweest. Mijn hoofd zit nog in Engeland. Mijn hoofd is nog op vakantie. Mijn hoofd is met hele andere dingen bezig dan met mijn werk. Ik zwem wat door de dag. Grabbel de uren van de klok. Ik geloof dat het niet opvalt. Bijna weekend.

ENGELAND PART 2 THE FENTON/GANG OF FOUR

Van 5 tot even na 8en. Zo lang zaten wij ons vrijdag in een keuken te vervelen. Een keuken ergens in Leeds. In zo'n typische Engelse zelfmoordflat. In een typische Engelse zelfmoordwijk. Wat een troosteloze bende. Matt/Dingo, degene wiens huis (?) het was, moest nog even snel te oefenen voor het optreden later die avond. Dat had helemaal niet gehoeven naar mijn mening. Het was en bleef hardcoreknetterpunk wat niet mijn kopje thee is. Zelden hebben wij ons zo verveeld als in die vreemde keuken en die vreemde zelfmoordflat in die vreemde zelfmoordwijk in Leeds. Uiteindelijk kwam meneer toch weer wederom en konden wij ons richting The Fenton begeven. Mooie tent The Fenton. Beneden een typische Engelse pub. Alleen draaiden ze er dan alternatieve muziek. Boven de kroeg, het deurtje met private door, was de concertzaal(tje). Hier oganiseren Matt en vrienden geregeld op een in nederland niet meer bekende DIY manier punkconcerten. Geheel subsidieloos. Spelen voor recette en de baropbrengst voor de pub. Kom daar maar eens mee aan in het door subsidies verneukte podiumland van nederland. Maar goed dat wilde ik u helemaal niet vertellen. Het gaat wel om The Fenton. Dat bleek namelijk een wereldberoemde pub te zijn. Een pub die al een jaar of tig de thuishaven van punkconcerten is. Zo is menig beroemde band uit Leeds er begonnen met optreden. U kent ze wel ... en ...? Gang Of Four in ieder geval. Die kent u wel dat fijne punkfunk combo uit de jaren 80. Bekend van hits als bijv. I Found That Essence Rare en At Home He's A Tourist (luister er eens naar dan weet u meteen waar Franz Ferdinand de mosterd haalt). Nu wel die speelden dus ergens in de begin dagen van hun toen nog prille cariere in The Fenton. Op hetzelfde podium dus als waar vrijdag de Sack-O's stonden te punkrocken (dat is natuurlijk iets om in je bio te zetten). Stonden ze daar een lekker potje te rocken had opeens het National Party besloten dat het tijd was om die linkse rakkers eens even een lesje te leren. Die schijnen dus de tent bestormd te hebben en een paar flinke klappen uitgedeeld en ontvangen te hebben. Helaas, met de spanning in mijn bilnaad heb ik de hele avond gewacht op het binnenstormen van wat nazi-skins, maar er kwamen alleen wat mensen binnen die een paar bandjes kwamen kijken.

ENGELAND PART1

LIVE FROM BAR(F)GATE

Een gang. Een stinkend punkhol volgepropt met vinyl. De kussens van een stoel. Dat zijn de slaapplaatsen geweest. Engeland rocks!!! Het is hier 1 grote stinkende armoede, maar we lachen ons rot. Liverpool gig got canceled. Zouden een optredentje in Barnsley doen. Dat bleek echter om duistere redenen opeens niet door te kunnen gaan. Met 160km per uur heeft Sack-O'-Bob ons gisteravond tpen maar 600km lager naar Southampton gescheurd. Logeren nu bij Rich. De man die dit toertje in elkaar heeft gedraaid. Beetje hangen, beetje rondwandelen. Beetje dronken worden van de Stella Artois. Vanavond laatste optreden en morgen zeeziek worden op het kanaal. 'Look into my eyes' zong de zanger van de een of andere crustband waar donderdag mee gespeeld werd. Look into his eyes? Dat kon helemaal niet. De man had een burka van haar en baard voor zijn gezicht hangen. Meer verhalen en foto's later. En de groeten van de Sack-O'-Woes.

ENGELAND HERE WE COME

Ik word straks opgehaald. Ik ga u allen voor 5 dagen verlaten. FF een lang weekendje touren met de mannen van de Sack-O'-Woes in Engeland. Londen, Leeds, Liverpool en Southampton. Komt u gerust even hier langs de komende dagen. Ik zal proberen een peecee met aansluiting op het internet te vinden. En zo niet dan ben ik volgende week maandag laat in de nacht weer aanwezig.

HELD VALT VAN SOKKEL

De Stivoro gestapo grijpt om zich heen. Het is weer een nieuw jaar. Bosjes mensen zijn weer gestopt met roken. En de nieuwe trend dit jaar is niet op 1 januari te stoppen. Nee, dan zou je natuurlijk een domme meeloper zijn. Om mij heen stoppen allemaal mensen een paar dagen later. Of ze zijn een paar dagen eerdr nog in het oude jaar gestopt. Totaal zinloos overigens. Het gros van al die stoppers deed vorig jaar ook al een poging. En een jaar eerder. En een jaar eerder. En al die jaren begonnen ze weer. Een nutteloze tijdverspilling dus die stoppoging. Voor de meesten. Zelf ben ik ook niet helemaal vrij te pleiten hoor. Ik deed 4 jaar terug een poging van 2 maanden en 2 jaar terug gelukte het mij om 7 maanden de peuk uit de bek te houden. En ook ik begon dus weer vrolijk. Weet u wat het namelijk is. Eens een roker, altijd een roker. Wie eenmaal de geneugten van de nicotine heeft geproefd (en dan bedoel ik niet, ik heb op de middelbare school wel eens gerookt, nee echt aan de rook geweest) die kan altijd tot de dood hem komt halen weer vallen voor de verleiding van de peuk. Maar daar wilde ik het helemaal niet over hebben. Vanmiddag viel er een jeugdheld van zijn sokkel. Ome Willem. Mijn eerste teevee held. Ome Willem die het legitiem maakte om als snotneus, als dreumes van niets heel erg hard broodje poep door de kamer te gillen. Verslaafd zat ik, met mijn toen nog wipneusje, tegen de beeldbuis aan geplakt. Vanmiddag hoorde ik hem op de radio. Nee hij was niet te gast bij de een of andere deejee. Hij zong een liedje. Een reklameliedje. Een roken is slecht en je moet er mee stoppen reklameliedje. Ik barstte in tranen uit. Ome Willem mijn vroegste held. Ten prooi gevallen aan de Stivoro gestapo. Ome Wilem eet ff lekker een broodje poep op. Dan gaat Frommmel huilend op de bank een sjekkie roken.

SICKO'S

Als u hier wat langer komt dan weet u dat ik mijn medemens opdeel in medemens, potloden en kroppen sla. Via de mannen van wildkamperen kwam ik tot de ontdekking dat er nog een soort medemens is. Er bestaan naast medemens, potloden en kroppen sla ook medemensen die zo stom als 3 meter achter het achtereind van een varken zijn. Mensen aan we werkelijk elke vorm van functionerende hersenkwab ontbreek. Mensen wiens schedel als je er op tikt 3 uur nagalmt als een leeg stalen vat. Ik durf het niet eens op mijn paginaatje te zetten dus oordeelt u zelf maar of ik te hard oordeel.

klik

Al heb ik zometeen in Engeland 5 dagen in de stinkende modder liggen rollen. Dan maar liever niet douchen.

BETTY MAAKT VRIENDJES

Kijk ze toch eens knus staan zo saampjes in de woonkamer. Betty had dit weekend bezoek van Rude Puch. Ze hebben zich kostelijk vermaakt. Het is dat het allebei vrouwen zijn anders waren er babypuchjes van gekomen.

HEEFT ER IEMAND EEN RENNIE?

Vrijdagavond dat is 3 van de 4 x overwerkavond. Tsja, it comes with the job. Ondertussen ben ik er wel aan gewend en die 4e vrijdagavond is nu gewoon een veel fijnere avond. Zo opeens op tijd thuis. Of zomaar in het cafe ipv achter het bureau. Ach dat werken op vrijdagavond valt allemaal best mee. We zitten met een groepje. We rommelen wat aan. Er wordt wat slap geouwehoerd. De muziek staat hard aan. Op dit moment heb ik de macht over de ceedeespeler en knallen de Ramones live in the CBGB's ergens in 1978 uit de speakers. Straks snel weg. Dan gaat er vast weer een hiphop ceedee op. Het zijn wat euro's extra aan het eind van de maand en 3 van de 4 vrijdagen eet ik gratis. En daar wilde ik het eigenlijk over hebben met u. Dat eten. Thuisbreng voer schaft de pot. Chinees, shoarma, snacks, pizza's wat er ook maar voer komt brengen, we bellen het wel eens. Enthousiast stort ik me altijd op de door mij bestelde trog. Binnen 10 minuten zijn we meestal weer klaar. Roken we een toetjesjekkie en gaan weer aan de slag. Zoals ik al zei enthousiast begin ik elke x maar eigenlijk is het niet te vreten. Tijdens het eten zelf is het al niet lekker. Nee, na het toetjesjekkie, dan wordt het pas smerig. Een kwartier na het voederen begint mijn maag zich altijd een beetje te roeren. Weer een kwartier later is de darmdruk zo verhoogd dat er niets anders op zit dan een toiletbezoek. En de rest van de avond ben ik eigenlijk altijd een beetje misselijk. Maar ja. Het is gratis he. En gratis is niet klagen. Volgende week gewoon weer. Eten, misselijk, poepen, misselijk. Ga ik nu op jacht naar een Rennie.

GREEN NEE

Heeft er iemand nog een beetje genoten gister in de heineken music hal? Van Green Day? Ik niet. Ik dacht dat het maandag pas zou zijn.

FROMMEL LAAT EEN SPOOR NA

Meneer, meneer!!! Hoorde ik achter me. Ik dacht dat is niet voor mij. Ik wordt weleens meneer genoemd. Steeds vaker zelfs. Ik vind dat maar nix. Meneer. En U. Daar kan ik ook maar niet aan wennen. Meneer!!! Bleven ze maar achter me roepen. Meneer!!! Ho wacht, meneer!!!. Opeens werd ik op mijn schouder getikt. Fuck ze bedoelden dus wel mij met dat gemeneer. Ik draaide me met tegenzin om en zag meteen waarom ik geroepen werd. Vanaf de kassa tot aan de deur van de supermarkt waar ik mij bevond liep een spoor van kattengrit. Ik keek naar de zak korrels in mij rechterhand en zag aan de onderkant de grit er met hoge snelheid uitstromen. De zak was ondertussen al voor een kwart leeggelopen, maar enig verschil in gewicht was volledig langs mij heen gegaan.

KENT U DAT...

...dat er een haar van uw tandenborstel los laat en dat die zich dan in je keel nesteld? Bloedirritant.

LIEVE BUREN

Ik weet het. Ik leek zo'n aardige, lieve jongen toen ik hier 4,5 jaar geleden in uw buurtje kwam wonen. Zo veel lawaai maakte ik niet die keren dat ik thuis was. En toen opeens kocht ik zomaar zo'n lawaaibrommer. Zag er hartstikke leuk uit hoor dat ding zag ik u denken, maar wat een herrie. Reed hij er maar alleen maar op zaterdag op. En dan alleen bij mooi weer. Maar nee hoor. Ik moest er zo nodig altijd op rijden. Weer of geen weer, maar nog erger ik kwam ook wel eens diep in de nacht de straat mee binnen rijden. Ach, zag ik u de laatste tijd denken, we zijn er ondertussen wel aan gewend. We horen het eigenlijk al niet meer. Zo zat u vanavond rustig met z'n allen aan uw warme stamppot of gebakken aardappeltjes een beetje niets vermoedend voor u uit kauwend stilzwijgend aan tafel. Maar wat was dat opeens. Van schrik liet u uw bestek uit de handen vallen. Op nummer 73 liet moeder de vrouw pardoes de juskom uit haar handen vallen. De kat van nummer 35 dook onder de bank en de hond van de buurman zette het op een wolfshuilen. Een paar luide ploffen galmden door de straat gevolgd door een oorverdovend geknetter. Wat de neuk is dat hoorde ik u allen in koor roepen. De hele straat snelde naar het raam en wat zij al een paar dagen vreesden was gebeurd. Buurman Frommel. Die jongen die in het begin zo'n fijne knul leek te zijn had zijn turbo potje onder zijn Betty geschroefd. Wild gillend scheurde hij de straat uit. Lieve buren. Sorry, maar het ware geluk zit tussen de benen. Wat een fijne pot heb ik er nu onder hangen. Wat een geluid. Wat een geknetter.

MOCHT U DAN IN ENGELAND ZIJN

De Sack-O'-Woes definitieve data:

Thu, Jan 20 - Ryan's, Stoke Newington (London), UK w/ the Ulcers a.o.
Fri, Jan 21 - Fenton, Leeds w/ Boxed In
Sat, Jan 22 - Heaven and Hell, Liverpool
Sun, Jan 23 - Southampton, UK, w/ Wreck Of Old 98 and Pilger

BETTY WORDT VERWEND

Donderdag al een nieuwe knalpot. Gister 2 meter nieuwe krinkeldingen. Ze heeft het verdiend.

DAG OMA

Dag oma. Dag oma. Dat was zo'n beetje het laatste dat ik nog wel uit mijn strot kreeg. Ik met mijn grote bek altijd. Wat nou grote bek? Zaterdag stond ik met een bek vol tanden. 7 jaar had ik oma niet gezien. Zaterdag ging ik bij haar langs. In de verzorgingsflat. Oma heeft parkinson en weet ik veel wat allemaal nog meer. Het was een verschrompeld stukje mens dat in bed lag. Een klein gerimpeld hoofdje op een nog kleiner lichaampje van krap 40 kilo. Een gebroken leven dat door twee zusters uit bed geholpen moest worden en op een stoel gezet werd. Een bibberend vrouwtje dat haar thee uit een kinderbekertje met een rietje drinkt en spreek met een krakende fluisterstem. Oma's wereld bestaat uit een bed en een stoel in een kamertje van 4 bij 4. Af en toe krijgt ze eens wat visite en kan dan in een rolstoel haar kamer even uit. Even naar buiten. Even eruit. Ik was er stil van. Ik probeerde er 2 dagen lang iets over te schrijven, maar het lukte niet. Zo wil Frommel niet oud worden. Bibberend opgesloten in een hokkie van 4 bij 4. Mocht Frommel de eerbiedige leeftijd van 80 bereiken en zo zijn dagen moeten slijten, dan hoopt Frommel dat het toegestaan is om over je eigen leven te beschikken. Maar zaterdag had oma een goede dag. Na 7 jaar zag ze haar kleinzoon weer eens. Wat was die groot geworden en "echt waar jongen ben je al bijna 33? Ik had je niet herkend als ik je was tegengekomen." Op oma's wang kwam een traan toen ik haar een kus gaf. Oma had een fijne dag en ik was blij dat ik haar die kon geven.

BERICHTJE UIT DEN VREEMDE

Ik zei het nog zo toen ze er over begonnen. Doe dat nou toch niet. Waarom? Wat bezielt jullie? Neem nou van een ervarings deskundige aan dat je er niet aan moet beginnen. Het was tegen dovenmansoren gericht. 2 van mijn collega's verhuisden, beiden bij vol verstand, naar Almere. De stumpers. Alhoewel. Vanmiddag had ik er mooi profijt van. Frommel is namelijk een nachtje op bezoek in Almere. Wat ik daar moet? Ja daar wonen papa en mama Frommel. Daar moet ik ook af en toe langs. Vandaag blijf ik zelfs slapen. Morgen staat er namelijk wat op het progamma. Iets waar ik nogal tegen op zie. Daar hoort u morgenavond het fijne van. Maar goed, vanmiddag kwam het dus goed uit dat 1 van die collega's naar Almere was verhuisd. Kon ik mooi met hem meerijden. Dat scheelde weer een treinreis, gevolgd door een stuk met de bus en daarna nog een stief eind wandelen. Zat ik mooi met moeders om 16:00 aan een borreltje. Almere. Het blijft niets. U moet weten ik heb er zelf ook 11 jaar van mijn leven door gebracht. Als klein ventje was dat een feest. Overal om mij heen, zover het oog kon kijken, bestond dat gat namelijk nog uit bouwterrein. En wat zijn er in het weekend niet op bouwterreinen? Juist. Mensen. Weekenden lang kutten en kloten wij dus een beetje dwars door de bouwvlaktes heen. Frommel werd echter een puber. Frommel werd punk. Frommel kreeg klappen voor zijn bek en werd dagelijks lastig gevallen. Ja, al die mensen die uit de boze grote stad waren verhuisd en dan liep er in die beloofde oase van rust opeens zo'n "vieze kraker" rond. Schoppen die stumper. Jaag hem het dorp uit. En dat is wat ik deed. Zo snel het kon vertrok ik naar het landelijke West-Friesland. Beter gezegd, vertrok ik naar Swaf en de mensen die ik daar ontmoet had. Maar ja, mijn ouders wonen er. Af en toe is het een noodzakelijk kwaad om er weder te keren. 1 dag. Hooguit een nachtje slapen. Dan wil ik als de wiede weerga weer weg. Kom ik met Betty het dorp binnen rijden dan weet ik meteen weer waarom ik er ben weg gegaan.

SACK-O'-NEW

(delete the person on the left) "Baby, I'm Born Old" knalt hier op dit moment uit de speakers. "Baby, I'm Born Old"? Dat is de titel van de upcoming 7" van de Sack-O'-Woes. Nog niet geperst, maar Sack-O'-Nielsch kwam net even een ceedee versie langsbrengen. Kan ik alvast meegenieten. 3 nummers. 2 nieuwe kneiterende garagepunkrockers, de titeltrack en "Men With Bogarts Face" en 1 al wat ouder maar nog niet eerder uitgebracht pareltje. Het slepende "Afterlife". Maak uw borst maar vast nat en zet uw oren schrap. Er staat u wat te wachten. En wat vervelend voor u dat u nog even moet wachten. GVD wat een ontzettend goeie herrie is dit. Druk ik ondertussen voor de 4e x op play. En daarna nog een keer of 4. WOEHA!!!

BETTY'S NIEUWE POTJE

Zie hier. Betty's nieuwe uitlaat. Een nieuw potje voor Betty. Ik was het helemaal vergeten dat ik er eentje besteld had bij dokter Ruud. Tot ik vorige week gebeld werd door Knalpot. Shit dat is waar ook, ik had een nieuw potje besteld. Eentje met een dikkere bocht en dikkere pijpies. Ik was namelijk altijd een beetje jaloers op dokter Ruud als hij mij voorbij kwam scheuren. Jezus wat een lekker laag geluid knettert er uit dat ding, dacht ik altijd. Helaas was er geen tijd om hem er meteen onder te hangen. Anders had ik nu door de straten van Hoorn en langs de weilanden geknetterd. Frommel hangt vanavond onder Betty. Met een paar stukkies gereedschap. Hoe het uiteindelijk klinkt? U gaat het nog van me horen.

DOM BLONDJE

Zo op de foto lijkt het nog wel goed gelukt. Toch vrees ik dat ik een ander potje blondeer heb gekocht dan de vorige keer. Zo op de foto hangt er een lamp vlak boven. Die lamp houdt mijn camera nog een beetje voor een malle pietje. Ipv blond heb ik toch een beetje een vorm van wortel boven op mijn hoofd. En ik ben er eigenlijk wel tevreden mee.

TRAGIC ROUNDABOUT

Een aantal jaren terug hadden we in Swaf een soort van huisband. Een met alcohol en marihuana doorweekte folkband. Tragic. Tenminste zo noemden wij ze altijd. De gekochte cassette bandjes (kent u die dingen nog?) vermelden namelijk de naam Tragic Roundabout. Ik kan de tapetjes niet zo snel vinden, dus ik weet niet waar het heerschap vandaan kwam, maar ik gok uit Swindon. Swindon een onbeduidend stadje in Engeland. Wereldberoemd om bovenstaand stukje wegenbouw. Een rotonde met 5 rotondes erom heen. Daar moeten de mannen zich wel naar vernoemd hebben. Vooral, denk ik, omdat bovenstaand stukje gekkenwerk de bijnaam Magic Roundabout heeft. Ik moest daar vandaag opeens aan denken. Morgen over 2 weken reis ik namelijk met de Sack-O'-Woes af naar Engeland. En ik bid op mijn blote knietjes tot god dat we niet over Swindon en dan vooral over deze rotondes hoeven te rijden. Frommel heeft namelijk een slechte ervaring met dit onding. Een jaartje of 19 geleden reed Frommel met papa Frommel op een motor door Engeland. Net gewend aan het links rijden stuitten wij op bovenstaand gekkenwerkje. Zie dan als eerste dag in Engeland rijdende motorijder maar eens te overzien waar het andere verkeer vandaan komt. Zou het u lukken? Papa Frommel lukte het in ieder geval niet. Opeens doemde er naast ons namelijk een auto op die wij van de andere kant hadden verwacht en die niet het voornemen had om een beetje met ons mee te denken, maar gewoon stijf eigenwijs zijn eigen weg vervolgde. Gevolg hiervan was een motor die door het nogal plotse remmen zijn evenwicht verloor en naar links omviel. Papa Frommel probeerde de machine nog van geheel omvallen te weerhouden maar het was onbegonnen werk. Frommel die nogal ingepakt tussen slaapzakken, tassen en koffers achterop zat en niet snel genoeg doorhad wat er allemaal gebeurde belandde daardoor met motor en al op de weg. Ergens halverwege dit tragische geval dus. Daar lag hij met een loodzware BMW motor (u kent ze misschien wel die dingen die uit een stuk graniet gemaakt lijken te zijn) op zijn linkerbeen. Het scheelde maar een haartje of been links moest afgezet worden. Dat is natuurlijk een sterk staaltje overdrijven van mijn kant. Ik kwam er met slechts wat blauwe plekken vanaf en vrolijk reden wij verder. Maar een tragic roundabout dat zeker.

10 OP EEN RIJ

#1 en #2 stonden binnen 15 minuten voor de deur. #3 nam de andere dag de aangifte op. #4 belde mij een paar dagen later ter bevestiging dat ik wel foto's wilde komen kijken. #5 belde mij na een week (om en nabij) op dat mijn tas terecht was. #6 gaf mij een dag later mijn tas terug. #7 belde mij op dat hij de zaak in behandeling had en nodigde mij uit voor een foto confrontatie. #8 kwam mij ophalen bij de balie en stelde mij voor aan #9 die mij uitlegde hoe dat in zijn werk ging, dat foto's kijken. #10 liet mij uiteindlijk de foto's zien waarop ik niemand herkende. Frommels inbraak deed hem 10 agenten ontmoeten en hij schoot er niets mee op.

08:00 04-01-2005 11 GRADEN

Wie gaat er vanmiddag mee naar het terras?

HET JAAR KOMT LANGZAAM OP GANG

Het jaar moet nog op gang komen. Het is me daar een dag van niets te doen. Het was een dag van vechten tegen de gevolgen van de ontgifting in mijn lijf. Langzaam aan zijn de alcohol en nicotine wolken aan het oplossen. Vroeger toen ik nog jong ventje van voor in de 20 was. Toen kon ik dat wel hebben 5 dagen alcohol consumeren en 's nachts leven. Nu ben ik een minder jong ventje van voor in de 30 en trek ik dat dus niet echt meer. Helemaal niet als ik na 5 dagen nachtleven opeens er weer om 06:30 uit moet . Via de wereld van het e-mailverkeer begreep ik dat er her en der in het land meerdere mensen zich door de dag en de gevolgen van de voorgaande dagen heen aan het worstelen waren. Maar we waren dapper, we hebben het gehaald. Ik mag ook niet zeuren ik heb het mijzelf allemaal aangedaan. Zo rond een uurtje of 15:00 begon de betonrand (van de balen shag die ik inhaleerde) rond mijn borstkast (ahum) een beetje op te lossen. Ik kon ook weer meer dan 3 zinnen geconcentreerd nadenken en het gebonk achter mijn slapen hield op met bonken. Het was het allemaal waard. Ik heb me in tijden niet zo kostelijk vermaakt als dat ik me vermaakt heb met de mensen die mij de afgelopen dagen omringden, zowel in vlees en bloed als in digitaal. Hoe zou het toch met vriend C. zijn?

FROMMEL ACHTER DE TAP

Bij het openen van de deur kwam ons een fijne walm zure lucht tegemoet. Het lukte me nog net om mijn met moeite naar binnen gewerkte kom noodles binnen te houden. Schraal bier en honderden sigaretten hingen in de lucht. Frommel stond achter de bar bij de nieuwjaarsborrel in stamcafeetje Swaf. Altijd druk bezocht, want een paar uurtjes drinken op de kosten van de zaak. Heel vreemd dat je dus elk jaar mensen ziet die je alleen op 1 januari ziet. Ik had het lang niet gedaan. Dat achter de bar staan, maar het was weer erg leuk. De eerste 2 uur wat trillerig van het bier en de perzikkencyder van de nacht ervoor. Toen ik er om 19:00 zelf dan ook maar eens een biertje ingooide ging het al rap beter. Er was ook iets met borsten gister. Er stond een meisje te dansen wiens brosten de hele tijd uit haar corsetje floepten en een goede vriendin begon aan haar borsten te zitten toen ik tegen haar zei dat ze er dorstig uitzag. Fijne vriendin hoort wat ze wil horen en ik zei dus dat ze er borstig uitzag. Er vielen weer wat mensen om. Anderen bleven de zwaartekracht ontkennend staan en het werd toch weer laat. Een doodgewoon avondje Swaf eigenlijk. Toen het echt laat dreigde te worden en iedereeen heel erg knuffelig en hangerig werd ben ik toch maar naar huis gegaan. Vandaag weer een zwaar hoofd en weer een borrel. Mag ik morgen overslaan?

FROMMEL WENST U....

Vele kilometers op de Puch, gewoon niet stoppen met roken, veel late diepe nachten, af en toe een lekker wijntje of biertje, vele mooie gesprekken, bergen fijne platen en onvergetelijke concerten, een groot gebrek aan burgelijke gehoorzaamheid, af en toe tegen een balletje trappen (en daar bedoel ik niet alleen zo'n rond ding mee), een nieuwe regering en dan 1 zonder Wilders, vele doorweekte nachten met uw lief als als u die niet heeft met een nieuwe lief, een aai over uw bol zo nu en dan en verder al het beste.