HET JAAR KOMT LANGZAAM OP GANG

Het jaar moet nog op gang komen. Het is me daar een dag van niets te doen. Het was een dag van vechten tegen de gevolgen van de ontgifting in mijn lijf. Langzaam aan zijn de alcohol en nicotine wolken aan het oplossen. Vroeger toen ik nog jong ventje van voor in de 20 was. Toen kon ik dat wel hebben 5 dagen alcohol consumeren en 's nachts leven. Nu ben ik een minder jong ventje van voor in de 30 en trek ik dat dus niet echt meer. Helemaal niet als ik na 5 dagen nachtleven opeens er weer om 06:30 uit moet . Via de wereld van het e-mailverkeer begreep ik dat er her en der in het land meerdere mensen zich door de dag en de gevolgen van de voorgaande dagen heen aan het worstelen waren. Maar we waren dapper, we hebben het gehaald. Ik mag ook niet zeuren ik heb het mijzelf allemaal aangedaan. Zo rond een uurtje of 15:00 begon de betonrand (van de balen shag die ik inhaleerde) rond mijn borstkast (ahum) een beetje op te lossen. Ik kon ook weer meer dan 3 zinnen geconcentreerd nadenken en het gebonk achter mijn slapen hield op met bonken. Het was het allemaal waard. Ik heb me in tijden niet zo kostelijk vermaakt als dat ik me vermaakt heb met de mensen die mij de afgelopen dagen omringden, zowel in vlees en bloed als in digitaal. Hoe zou het toch met vriend C. zijn?