donderdag, september 13, 2007

OP DE ACHTERGROND EEN KNUPPEL DIE HET NOOIT KAN

Hij staat buiten de ramen te zemen. Mijn blik naar buiten wordt er niet helder van. Buiten is het vuil. Buiten zeemt een varken. Een kale kop met een petje erop. Twee kleine varkensoogjes. Te dicht bij elkaar in het hoofd. Made in Holland en hardcore op het t-shirt. PitBull op de klep. Ik verbeeld me de foute tattoo onder het shirt. Ik weet dat hij straks binnen staat te zemen. Ook het raam naast mijn bureau. Ik pak een stuk touw en bind me vast aan mijn stoel.

"Fascisten schop ze met je legerkisten."

Ik sta in de drogisterij. Ik moet pillen hebben. Ik moet wat slikken anders red ik het niet meer. Ik heb een kast vol met coffeine aspirines. De Supradyn bruistabletten liggen klaar en doen op zijn tijd hun werk. Ik heb neusspray tegen een voorhoofdholte ontsteking. Codeine tegen de braakhoest. Zalf voor de stramme rug. Bier om de dorst te lessen en nicotine voor mijn longen, maar wat ik nodig heb ontbreekt. Hoe kom ik in hemelsnaam de laatste twee weken door. Ik heb een kuurtje motivatie nodig.

"Doe u mij maar een pot van 250 pillen. 500 milligram."

Het land haalt opgelucht adem. We hebben een nieuwe Carl Noten. Een blote kleine kinderen vrije. Hij werkt alleen met 40 en 50 plussers. Opstaan en voor dag en douw collectief pas op de plaats. De jenever en advocaat van de avond ervoor klopt hard achter de opgezwollen slapen. Op de achtergrond altijd een knuppel of trut die het nooit kan. Waar is de fucking afstandsbediening?!

"Doet u ook mee? Left! Left! Left, right, left!"

Zo stoned als een garnaal. Ze staat op het balkon van de trein van 17:12. Zich vasthoudend aan een paal staat ze wat heen en weer te deinen. Haar ogen bijna dicht. Weggedraaid. Een tevreden schapen glimlach op haar lippen. De vrouw naast haar zegt iets tegen haar dat ik niet kan verstaan. Een snuifende lach ontsnapt haar. Apenknetter papegaaien stoned, denk ik. De trein stopt. Bij het uitstappen houdt haar reisgezel haar arm vast. Als ze het perron op stapt zoekt ze steun met een rood/witte stok.

"Max moet nog veel leren. Adopteereenpup.nl."

Labels:

4 Comments:

Blogger Polle said...

Die knuppel of trut op de achtergrond die het niet kan, is juist altijd degene die mijn sypmpathie heeft. Soms is "Nederland in Beweging" net het gewone leven.

2:13 p.m.  
Blogger Maurice said...

Na "coffeine aspirines" raakte ik het verhaal kwijt :(

3:10 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

"We hebben een nieuwe Carl Noten" ik heb hem gezien. Ik had deze week een codeïne week. Lag ziek op de bank TV te kijken. En dan komt de nieuwe Carl Noten voorbij huppelen.

3:26 p.m.  
Blogger FROMMEL said...

@polle. die knuppel of trut is de enige reden om te kijken.
@maurice. hoezo?

9:59 p.m.  

Een reactie posten

<< Home