FROMMEL TAPT PILS EN HEEFT LAST VAN HORECAHEIMWEE

Ik heb een talent. Een talent dat tevens een heimelijk verlangen is. Ik heb talent voor de horeca. Al zeg ik het zelf. Zet mij achter een tap. Laat mij bier, wijn, fris en weet ik veel wat tappen en ik ben gelukkig. Moet ik gaan regelen dat ik minder kan werken (en dat zegt een man die over 4 weken met een nieuwe baan begint) en dan een dag of twee per week de barkeeper uithangen? Mijn hoofd nadat ik weer eens heb staan tappen.

"Ich bin ein barkeeper."

Ik vind hem dapper. Hij die eerst beweert dat hij natuurlijk helemaal niets met musicals heeft, maar gisteren toch naar Tarzan is geweest en dat we niet willen geloven hoe fantastisch het was. Zonder blikken en blozen. Zonder schaamte. Mensen die beweren niet van musicals te houden en er toch naar toe gaan schamen zich voor zichzelf. Volgende keer Miss Saigon? Sesamstraat de musical? De grote Geert Wilders alle moslims het land uit revue? Mij zul je er niet zien. In het musicaltheater. Ga je een avondje uit, loop je de kans Danny de Munk of hoe heet dat blonde wicht met die hondenogen op een podium te zien verschijnen. Nog erger, Ben Cramer. Doet u mij maar een rammelend punkbandje in een vochtige kelder. Druipende muren, rondvliegend bier, spuug van de zanger en gevaar voor elektrocutie. Oordoppen.

"Ich bin ein barkeeper."

Ik maakte de eerste foto voor mijn I Am A Japanese Tourist project. Althans niet ik, maar die japanner die ik vroeg mij te vangen in 3.2 megapixels. Japanners maken andere foto's dan ik dacht. Deze japanner. Probeer maar eens uit te leggen wat je wilt tegen een engelse vocabulaire van het niveau papa fume un pipe.

"Ich bin ein barkeeper."

Het is apart volk. Tenten en podiumbouwers. Het alternatieve druipt er vanaf. De afbreekploeg ziet er vrijgevochten uit. Als een geoliede machine is er in no time geen podium meer te zien. Alsof er nooit een festival is geweest. Mijn spieren schreeuwen de volgende dag van het hekken sjouwen. Ik vind de vrouwen aantrekkelijk bedenk ik me tijdens dat sjouwen. Ik hou alleen niet van ongeschoren oksels en de geur van Patchouli. Het bier smaakt goed. Zelfs op die ene boterham. De toko heeft bami met kipfilet en groenten. Thuis is het feest op de bank. In mijn hoofd is het nog steeds vakantie.

"Ich bin ein barkeeper."

Ik denk het altijd als ik weer eens heb staan tappen. Dan begint het te jeuken. Dan krijg ik horecaheimwee. Dan wil ik niets weten van de after office hours werktijden. Van het werken terwijl je vrienden aan de bar zitten. Van het vroeg in de ochtend tegen een warm vrouwenlichaam aankruipen dat een uur later het bed alweer moet verlaten op weg naar een daytimejob en die terug komt een uur voor jij weer achter de bar verdwijnt. Als ik weiger aan die dingen te denken dan is barkeeper de mooiste baan die er is.

"Ich war ein barkeeper"

Een jaar of 10 lang. En afgelopen zaterdag.