MIJ KUNNEN ZE NIET MEER GEK MAKEN

Het is een onwezenlijk gevoel. Ik ben er wel, maar eigenlijk ben ik er niet. Mijn lichaam is aanwezig. Mijn hoofd is thuis gebleven. Het voelt als twee maanden dus het is goed geweest. Het voelt als twee maanden en niet drie weken. Ik ben de tijd kwijtgeraakt. Ik ben hier. Mijn hoofd is nog aan het relaxen.

Nog even. Nog even en dan is het voorbij. Dan ben ik niet meer hier. Dan ben ik daar. En daar. Daar waar ik zo graag wil zijn. Nog even. Dat moet lukken. Gewoon de vakantie in mijn hoofd vast houden. Nog even hier zijn, maar in mijn hoofd blijven relaxen. Mij kunnen ze niet meer gek maken. Nog even. Dan ben ik daar. En vooral daar. Daar waar ik het liefst wil zijn.

Nog even. Dan laat ik nooit meer los.