donderdag, september 20, 2007

NOOIT MEER OPGEDROOGD ZAAD OP DE STOEL VOOR JE

Ik neem een Cointreau. Dita komt het me inschenken en ligt ingesnoerd in een corset in mijn glas. Alicia doet haar kleren uit om mij van het vlees af te krijgen. Voor jou altijd Alicia. Maar niet van jouw vlees. Er hangt een poster in de stad en ik koop 5 weken lang een gouden bikini. God kijkt, naar het schijnt, hoofdschuddend toe. Ik lees de Playboy niet meer voor de interviews. Ook niet voor de horloges en gadgets. Sloggy billen delen de krant uit. Groningen - Fiorentina live op Superpippa Channel. In de rust ejaculeert mijn beeld vol.

Op de wallen valt straks niets meer te neuken nu NV Stadsgoed alle panden aan het opkopen is. Geen paaldansen, geen rood licht meer. Smartshops aan de ketting. Teasers gesloten. Niet meer roken in de coffeeshop. Bananen bij de groenteboer. Klompen en tulpen. Een molen en paling als trekpleister. Nooit meer opgedroogd zaad op de stoel voor je. Tandeloos gepijpt worden achter het centraal. Het regent. Met een gewenste collectieve VOC mentaliteit zijn wij tot de hard werkende man verworden. Niet knibbelen aan ons huisje. Sint Nicolaas moet vedwaald buiten blijven staan. Preuts Nederland killed zijn reputatie. Zelfmoord tegen de verloedering en criminaliteit. De stad is een dorp waar je op zaterdag met je ogen dicht kan oversteken als was het zondag. Hier wordt je van het terras gereden en draait een vrachtwagen zich vast. Ontkenning.

Tieten en billen everywhere. We lopen met een paal in onze broek de dag door. Noem mij niet de hardwerkende man!

3 Comments:

Blogger begt said...

ik bejje ff kwijt. is dit nou een pleidooi tegen het moralisme (dan ééns), is het juist een pleidooi tegen "zedenverwildering" (dan oneens)?
Of is het gewoon een beschrijving van de gruizige state you're in??

8:54 a.m.  
Blogger FROMMEL said...

@begt. wat denk je? lees.

10:36 p.m.  
Blogger Maurice said...

Wat een intensief geil stukje waarheid Frommel!
Zo beeldend zou ik het niet eens kunnen omschrijven, hoewel ik het wel zou willen proberen, maar dan zou de strekking anders zijn. Misschien over een paar maanden, als ik het niet meer aankan om door mijn geliefde stad te struinen.

1:27 p.m.  

Een reactie posten

<< Home