...

Mijn ouders hebben me niet op de wereld gezet om haat te dragen. Niet om negatief te denken over wie of wat dan ook. In tegendeel. Ik heb geleerd om verder te kijken dan mijn eigen verdriet. Ik heb geleerd om na te denken over de wereld om mij heen en alle mensen die daar in leven.

Ik heb geleerd om geen oordeel te vellen over dingen waar ik niets van af weet. Om dingen waar ik niets van af weet te overdenken. Om dingen waar ik niets van af weet met een open blik te bekijken. Te kijken wat het voor mij doet. Wat ik er van kan leren. Hoe het mij op een andere manier naar op het eerste oog dood simpele dingen kan laten kijken.

Een knife through my heart. Doodbloedend lig ik op straat. Ik gorgel mijn laatste adem. Nog vijf keer zal mijn borstkast op en neer gaan en dan is het over. Bloed stroomt uit mijn mondhoek. Een gapende wond ter hoogte van mijn hart. Daar lig ik en jij laat me liggen

Het is je vergeven. Ik neem je niets kwalijk. Het is oke. Het is goed. Terwijl ik mijn laatste adem uit blaas staat de blik in je ogen op mijn netvlies gebrand. Je blik die niet loog. Je blik die nooit loog. Je blik die zoveel verborg. Zoveel waar ik maar beter geen weet van kon hebben. Je blik die zoveel verborg, maar over een ding nooit loog. Je blik. Ik zie hem op mijn netvlies en voel het mes in mijn hartstreek zitten. Ik zag de waarheid in je ogen.

"Ik hou van jou."

Ik ben onwetend. Ik weet bijna niets. Ik zou het allemaal zo graag willen weten, maar ik weet het niet. Ik vecht tegen de wil om tot details door te dringen. Ik vecht om vrede te hebben met het weinige dat ik weet. Om vrede te hebben met het weinige dat mij eigenlijk niets verteld. Niets behalve de waarheid in jouw ogen.

"Ik hou van jou."

Voor altijd en for ever. Je huurt dat mooie kamertje. Links onder in mijn hart. Ik heb het speciaal voor jou ingericht. Ik hoop dat het je bevalt. Dat het een thuis voor je is. Zodat je altijd veilig bent. In een plek omringd met liefde. Weg van alle shit. Weg van alles wat je ogen mij niet wilden vertellen. Daar waar maar een ding belangrijk is. Dat ene ding dat je ogen mij wel vertelden.

"Ik hou van jou."

En alle liefde die je onwetend in je eigen hart hebt/had.
Koffer dicht en verder.