donderdag, januari 24, 2008

FUCK YOU I WON'T DO WHAT YOU TELL ME

"Wat ze nodig hebben zijn een paar McDonald's, wat waterparken en een Super Wal-Mart", zegt de Amerikaanse soldaat in Ramadi. "Als ze eens wisten wat ze allemaal konden krijgen, dan zouden ze wel ophouden met deze onzin."

"Wat ze nodig hebben is een exemplaar van de Koran, een moskee en een leven in dienst van Allah", zegt de islamitische strijder in Ramadi terwijl hij in zijn bomauto stapt. "Als ze eens wisten wat ze allemaal konden krijgen, dan zouden ze wel ophouden met deze onzin."

Van welke kant dan ook. Anderen je wil opleggen. Hoe ik mijn leven leef is de juiste manier. Jij bent alleen te dom om dat in te zien. Je wil niet luisteren naar het juiste pad. Wie niet luisteren wil moet voelen. Ik pak mijn geweer en schiet je dood. Alles in de naam van our God blessed country of the free. Ik rij op je in en laat mijn bom ontploffen tussen de ongelovige honden. Alles in naam van Allah en mijn 77 maagden.

Eigen wil. Not done. Beter van niet. Denken hoe anderen denken. Allemaal netjes in het gareel. Linksom of rechtsom. Met je neus dezelfde kant op. Allemaal hetzelfde doen dan is het goed. De wereld zal een gelukkige plek zijn. Wie zijn kop boven het maaiveld uit steekt wordt beheaded. Allemaal hetzelfde. Allemaal dezelfde kleur.

Een grauw grijs met een zweem van jaren zeventig bruin.

Ik trap mijn blok aan.Draai mijn gashendel open. Koppeling op laten komen en weg ben ik. Ik hoor je niet door het geknetter van mijn blok. Mijn geknetter. De wind om mijn oren. Een dikke middelvinger kan je krijgen. Kijk me maar na. Zie me om de hoek verdwijnen. Voorgoed uit jullie blikveld. Als je goed kijkt zie je dat ik gewoon naast jullie sta. Vol kleur, maar onzichtbaar sta ik vol verwondering te kijken hoe jullie braaf in een rijtje staan. Op weg naar allemaal hetzelfde.

Don't you tell me what to think. Don't you tell me what to do. Fuck you I won't do what you tell me.

Nooit niet. Never niet. Ja natuurlijk loop ik enigzins mee in de stroom van het dagelijks leven. Knik ik lachend ja tegen de onredelijke klant aan de telefoon. De rekeningen moeten betaald worden en ook ik ben zwak. Als iedereen. De rekeningen moeten betaald worden en het buigen voor degene waar ik in mijn vrije tijd, mijn EIGEN tijd, nog geen biertje mee zou gaan drinken geeft mij een loonstrook waarmee ik een biertje kan gaan drinken met de mensen waar IK dat mee wil. Daar koop ik mijn vrijheid, mijn eigen leven mee.

Als je me een stopteken geeft zal ik er nog wat extra gas op gooien. Ik heb altijd wat over. Ik scheur je voorbij en laat je verbijsterd achter in een wolk van tweetaktdampen. Ik laat je verbijsterd achter. Een groot reed hij nu zomaar door vraagteken knippert boven je hoofd. Ergens wens ik dat het je aan het denken zet. Dat het een aanzet is om het grijze muizen bestaan los te laten. Het is vergeefse hoop. Grauw en saai is zo lekker veilig.

Ik zoek mijn eigen plaats. Probeer de maatschappij voor mij persoonlijk zo om te buigen en mijzelf er een eigen plekje in te wringen, dat ik ongemerkt mijn eigen leven binnen die maatschappij leef. Nobody tells me what to do.

Fuck you I won't do what you tell me. I am Frommel. I'm not you.

Liever geen geluk dan collectief geluk en daarom zo gelukkig.

Labels: ,

8 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Amen to that.

8:58 p.m.  
Blogger begt said...

de schitterend waanzinnige blik van Zack de La Rocha toen ie het publiek zo ver had om massaal, met 50000 man tegelijk, te zingen"fuck you I won't do what you tell me". Een van de mooiste pinkpopmomenten ever.

En daarnaast: volledig respect, ondersteuning en onderschrijving van uw wens om net dat stukkie buiten de pas te lopen. Keurslijven zijn voor anderen!

11:19 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Hulde, heel mooi verwoord.
In gedachten loop ik vlak naast je, samen onderweg in ons kleurrijke leven.
Bij de weg, grijs is wel de modekleur van deze winter. Misschien is opgaan in de grijze massa dan ook wel heel fashionable...

11:50 a.m.  
Blogger Frank said...

Zonder hierbij een mening
over jouw leven te geven:

Veel mensen zeggen dat ze
zich niet geconformeerd hebben
aan de levensstijl van de massa.

Dat dat iets is wat ze nooit
zullen laten gebeuren.

En dan denk ik over die mensen:
heb je wel enig idee over
hoe jouw leven in elkaar steekt?


Want vaak zijn ze zo grauw grijs
met een zweem van jaren zeventig bruin...

...als maar zou kunnen.

1:34 p.m.  
Blogger FROMMEL said...

@mike, begt en johnny. daar net naast die grauwe grijze meute daar sta ik en jullie staan naast mij. en dat zonder er een kwazi gedichtvorm aan te geven. biertje doen in dat cafe wat alles zegt wat wij 4en hierboven bedoelen?

2:07 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Kijk, dit vind ik nu het prachtigste aan het leven: wij lezen je log, wij zijn het roerend met je eens. Nee! Niet met de massa mee, daar doe ik ook niet aan! Maar ondertussen wordt het druk daar, in die kroeg achter het biertje: wie is de massa wanneer de massa roept niet met de massa mee te willen? Ik vraag me vaak af waar die massa zich schuil houdt, iedereen beweert niet mee te marcheren. En zo lijkt het ook echt te zijn, begrijp me niet verkeerd.

Hoe is dat mogelijk? Ik denk dat de massa schuilt in het oppervlakkige. We zien een Vinexwijk. We zien burgerlijkheid, enz. Maar leer je die persoon close kennen, blijkt ook daar de massa niet te zijn. De paradox van het leven, ik ben er persoonlijk van overtuigd dat de massa in ons hoofd leeft, en iedereen aan banden of anti-banden legt. Vreemd fenomeen. :)

(Tenzij je naar kleding of inrichting kijkt, daar bestaat wel degelijk een massa. Ik hoop echt dat er nog meer vrouwen zijn die GEEN capribroek in de kast hebben liggen. :))

10:26 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

@wenz. de kleding en inrichting massa. de we kijken allemaal naar idols en jensen massa. de op tweede kerstdag naar de meubelboulevard massa. de oh oh oh wat houden we toch van gezeligheid massa. en verder heb je waarschijnlijk helemaal gelijk met dat de massa tussen onze oren zit.

12:28 p.m.  
Blogger jack of hearts said...

Je hebt helemaal gelijk.
Massa is soms wel een intrigerend fenomeen. Eigenlijk bestaat massa niet, want iedereen vindt zichzelf uniek. Als je mensen hoort, zouden er geen massa's zijn. Files zijn wel een aardig voorbeeld, iedereen kankert erop, zeurt erover, zou willen dat ze opgelost konden worden en menigeen heeft nog prachtige oplossingen ook. Aan de andere kant sluit iedereen elke ochtend om half 9 wederom braaf achter aan in de rij en men zal dit gedrag manmoedig volhouden tot het pensioen.

7:53 p.m.  

Een reactie posten

<< Home