DAYDREAM NATION DE FAVORIETE PLAAT VAN VROUWPOLLE

Soms wil ik de grote wereld kleiner maken. Mijn jas fungeert als deken. De autoruit voelt koel tegen mijn hoofd. Ik doe alsof ik slaap, het wimpergordijn op een kier. Ronde lichten vervormen tot wazige vlekken in de regen. Riders are approaching. The wind begins to howl. De tegenliggers bereiken het verklarende deel van mijn hersens niet. Ook de gesprekken tussen de bestuurder en de andere passagiers slagen er niet in het oppervlakkig registratieniveau te ontstijgen. Ze zijn de achtergrondruis voor mijn gedachten aan het concert. Bercy, Palais des Sports. Vanavond.

Soms wil ik de grote wereld kleiner maken. Het zwart schept overzicht. Wat je niet kunt zien bestaat niet. Het echte leven anderhalf uur lang onzichtbaar en anoniem, overstemd door opgeblazen bewegende beelden. Op het doek beweegt een behapbare schijnwereld waarachter ik de echte zoek. I want to catch that flame. De film. Nu. Volgende week. En misschien de week daarop nog een keer.

Soms wil ik de grote wereld kleiner maken. Onder het dekbed is het leven mooi. De muziek op repeat verdicht de ruimte. The room spins around. In het donker zijn klanken intenser. When the night has no end and the day yet to begin. Geen troostender geluid dan de gitaar van Edge. Hold me now. Uitwaaierende dromerige emoties ingebed in zachte kracht, rust en stuwende hoop.

Rattle and Hum. De plaat. De film. De tour. Toen, in 1988, waren ze er op het juiste moment en de juiste plaats, en daarmee zijn ze nu voor altijd in mij. Misschien omdat ik mezelf herken in de uitkomst van de optelsom der afzonderlijke nummers. Een beperkte reden, maar zo simpel kan het soms zijn. Onder de beperking bevindt zich de diepere betekenis, die zich laat samenvatten in een zin: Rattle and Hum maakte de grote wereld voor mij een beetje kleiner.

Geschreven door: Vrouwpolle

U2-Heartland
U2-God Pt.2
U2-All I Want Is You