DAYDREAM NATION DE FAVORIETE PLAAT VAN SEMTEX

De eerste bijdrage in een gastlogserie. De komende weken op zondag alhier.

Het ging niet goed met haar. Het ging niet goed tussen haar en mij.

We zaten in Amsterdam en mijn familie had me weggestuurd met vier grondbeginselen: werken, sparen, egoïsme en dat niemand te vertrouwen is. Dat laatste hadden ze me onbewust bijgebracht, combinatie van factoren.

Een paranoïde Calvinist, een harde werker maar een luie leerling, ik deed het met formules, trucjes en oneliners, mijn inzicht deed de rest. Muziek en boeken waren de oorzaak van mijn wereldbeeld, een schuilplaats om de wereld te ontvluchten. Geen zonderling, ik deed gewoon mee met de rest. De agressie en de excessen waren voor niemand te zien, jezelf verbergen is een kunst.

De schuilplaats werd ontmanteld toen ik haar ontmoette. Ze stond voor me en de natuur deed zijn werk. Ze werd verliefd, ik werd. Toch begreep ik het niet, ik liep in een wereld die niet strookte met mijn wereldbeeld. Het was het begin van de eerste wereldoorlog in mijn hoofd. Het ging goed met haar, het ging goed met mij. Er was nog maar één waarde, zij.

Het studentenleven werd de voedingsbodem voor mijn tweede opvoeding, je kunt niet vierentwintig uur samen zijn. Ik ging naar buiten en er kwamen college’s, tentamens en uitslag. Ik ging naar buiten en er kwamen drank en sigaretten, festivals en concerten. Er kwamen nieuwe mensen, er kwamen nieuwe waarden. Ik ging naar buiten en de tweedewereldoorlog was begonnen, want ik was een mens geworden.

Buiten was teveel. Er waren teveel mensen, er waren teveel gesprekken. Er waren teveel feesten, er was teveel muziek. Alles was teveel, er was te weinig haar. Tijd werd schaars en ik moest kiezen. Maar wie en wat te kiezen? En waarom? Ik had nog niet geleerd te kiezen, ik had nog geen identiteit. De oude waarden slopen naar binnen. Het ging niet goed met haar en mij, want ik had geen duidelijkheid.

Ik was weer terug bij af en dook mijn bunker in. Luisteren en lezen, opgesloten in mijn studentenkamer. Ik begreep haar wel maar ik snapte het niet, ontbinding in factoren. Zelfbeschikkingsrecht. Glas, tanden en vrienden sneuvelden. De balkonrand was rood op tien hoog. Zij, ja, zij ook. Recursief zelfdestructief. Het ging niet goed met mij.

Toen kwam Children of God.

Gaat het wel goed met je? Ik kon er niet over praten. Wat is goed? Goeddeels goedbedoelde maar goedkope goedzakken. Wat is een goede plaat? Goed is relatief bepaald, een uitroepteken bij het schaken, een acht op de schaal van tien. Goed fout, goed schot, goed stuk, goede zet. Ik kon niet over háár praten. Goedschiks schaars goed. Children of God was de atoombom op de derdewereldoorlog in mijn hoofd.

Children of God verpulverde elke herinnering. Children of God degradeerde alles en iedereen. Children of God was het boek dat ik nooit had gelezen. Children of God was de spiegel waarin ik nooit had gekeken. Children of God is liefde en haat, Children of God is hemels en hels. Children of God is misdaad en straf, Children of God is leven en dood. Children of God is etherisch en rauw, Children of God is man en vrouw.

Children of God moet je ondergaan - Children of God is onderwerping, Children of God is overgave - Children of God is de ondergang. Het was eindelijk duidelijk, Children of God maakte alles duidelijk.

Children of God maakte alles goed.

Behalve met haar. Met haar kwam het nooit meer goed.

Geschreven door: Semtex

Swans-Sex God Sex
Swans-Children Of God
Swans-Like A Drug
Swans-Beautiful reprise