TOPOGRAFIE FROMMEL ZIJN LUST EN ZIJN LEVEN

Naast de camping was een openlucht zwembad. Met een hoge duikplank. Gratis toegankelijk voor campinggasten. Dagelijks lagen wij in het chloorwater te weken en sprongen we van de hoge duikplank tot onze ogen er van prikten. Alleen die verdomde verplichte badmutsen. Zelfs aan het eind van de twee weken waren we er nog niet aan gewend. Een badmuts zit gewoon ruk. Al is het een echte Speedo. De camping af en de hoek om rechts lag een tennisbaan waar we dagelijks Wimbledon finales speelden. Set na game daagden we elkaar uit met onze zwarte hardplastieke tennisrackets en okergele schuimrubberbal. In het restaurant waar we aten leerde G. ons een spelletje met lucifers. Ik gebruik een aansteker.

We waren in Chancy op de zwitsers/franse grens. Het was vakantie. Ik was 9.

We hadden de eerste dagen leuke buren. Na een paar dagen vertrokken ze. Richting Zuid Frankrijk. Een paar dagen later kwamen ze het campingterrein weer opgereden. Het was er noodweer geweest. Of veels te warm. Dat weet ik niet meer. Ze hadden in ieder geval terug verlangd naar het knusse camping in Chancy.

Ik zat op een klapstoeltje voor de tent en las in mijn Suske en Wiske vakantieboek. Voor de 14e keer. Ik hoorde mijn ouders rechts van mij praten over onze terug gekeerde buren en hun Zuid Frankrijk expeditie. Dat het van dat noodweer geweest was. Of veels te warm, dat weet ik niet meer. Dat ze in dubio hadden gestaan wat te doen. Blijven of terug naar de knusse camping in Chancy. Ik keek op uit mijn Suske en Wiske vakantie boek en nieuwsgierig als ik was draaide ik mijn hoofd om.

"Mam? Waar ligt dat, Dubio?"