maandag, juli 30, 2007

STONEHENGE BRAKENDE SCHOORSTENEN EN EEN STUITERENDE BIELS


De tweede dag viel ons plan al in duigen. Een heel rondje europa zou een lastige klus blijken. Wakker geworden in Engeland bleken de kilometers op onze kaarten toch echt mijlen te zijn. Ierland viel uit de planning. We zouden naar Schotland rijden en via Wales naar Frankrijk oversteken. Ons rondje Europa op de motor moest zo groot mogelijk blijven.

Ik was 14 en zat ingebouwd tussen een rugkoffer en op de zijkoffers gebonden slaapzakken achterop bij mijn vader. Zittend als een prins op zijn troon zou ik heel europa zien. Minus Ierland dan en een stuk van het oosten. Door de kilometers die mijlen bleken te zijn en de dagen die daardoor verloren gingen.

De eerste dag in Engeland zag ik de kathedraal van Canterbury. Ik keek mijn ogen uit bij Stonehenge en ik kon de slaap niet vatten door een druk bereden spoorlijn 10 meter achter onze tent. De laatste nacht in Engeland nabij Southampton zag ik krijtrotsen, een echte engelse volgebouwde pier en kon ik de slaap niet vatten door een engels stel in de tent naast ons dat een wedstrijdje hoe vaak kan je fuck in een zin zeggen deed. Om een uur of twee verzocht mijn vader ze om eindelijk eens hun bek te houden. We hadden het bijna niet kunnen vragen. We waren bijna niet in Southampton geweest.

De derde dag in Engeland reden we naar het noorden. Om niet nog meer tijd te verliezen reden we over de snelweg in plaats van de kleine tussendoor weggetjes. Grauwheid omringde ons. In mijn herinnering waren de wegen slecht en de steden waar wij langs reden goor en smerig. Engeland leek te bestaan uit grote energie centrales met rook brakende schoorstenen en grijze industrie terreinen. Een herinnering die redelijk bleek te kloppen toen ik 2 jaar geleden van Londen naar Leeds reed.

Hard rijden deden we niet zo op de M6, maar 100 kilometer per uur zal het gauw geweest zijn. Het bleek in ieder geval langzaam genoeg te zijn om ingehaald te worden door een vrachtwagen met platte oplegger. De beware large vehikel sticker was ons een meter of 50 voorbij toen er opeens een grote biels van de oplegger afschoof. Stuiterend kwam het gevaarte op ons af. Terwijl mijn vader vol in de rem ging kneep ik zijn zij fijn. Nog maar net wist hij om de balk heen te sturen.

Op de eerste de beste parkeerplaats stonden wij een half uur te trillen. Ik rookte voor het eerst in gezelschap van mijn vader een sigaret. 's Avonds dronken we een pint uit een blik met een pin up in paars badpak er op. Tennants lager. Ik was geen kind meer.

Labels:

4 Comments:

Blogger begt said...

en dan later toch zelf op een brommer stappen: moedig!!

11:33 a.m.  
Blogger FROMMEL said...

en daarmee een afloper krijgen terwijl je met meer dan 70 per uur een heuvel af scheurt. of bij de stadhuisrotonde tegen een betonnen biels (aha dat is het dus) knallen...

6:25 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Leuke blikken bier hebben ze daar!

8:04 p.m.  
Blogger FROMMEL said...

@jj. nee hele lelijke vrouwen. hele lelijke vrouwen met hele lelijke badpakken. heel erg 1986.

9:29 p.m.  

Een reactie posten

<< Home