donderdag, februari 26, 2009

IN HET VOORBIJ GAAN

In het voorbij gaan lach je naar me. Ik heb je een paar dagen niet gezien, maar vandaag ben je er weer. Het is nog vroeg en de twee nachten te weinig slapen, een flinke dosis rock and roll en iets te veel biertjes en sigaretten wordt niet meer gevoeld.

Ik vind je geweldig. Als altijd gluur ik heimelijk naar je. Stilletjes genietend van je schoonheid. Ik zou wel willen, maar ik doe het niet. Ik zou wel willen, maar je lijkt als twee druppels water op haar.

Het zou niet eerlijk zijn. Niet naar jou toe, maar helemaal niet naar mezelf. Hoe graag ik ook zou willen, ik kan niet blijven hangen in mijn verleden. Er valt niet te genieten van een leugen, gevormd door een zoete herinnering. Het zou niet eerlijk zijn.

Als je het niet erg vind blijf ik nog wel even naar je gluren. Stiekem in het voorbij gaan. Genietend van je schoonheid. Niet met een doel richting jou. Gewoon voor mezelf. Om af en toe even te blijven hangen in een zoete herinnering.

Je bent er te laat. Was je er voor haar geweest dan had ik nu misschien naar haar gekeken en gedacht aan jou. Ze lijkt als twee druppels water op je. Je kwam na haar en daarom doe ik niets.

Behalve je trouwring negeren...

Labels:

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Fijn dat je zelf inziet dat je dromen achterna zit, vergane glorie in een nieuw jasje. Jammer dat ze inderdaad de tweede is, en niet de eerste. Maar misschien dat dat maar goed is, die trouwring kun je maar tot bepaalde hoogte negeren. ;) Mooi stukje lief en zacht met een rauw randje.

8:34 a.m.  

Een reactie posten

<< Home