VERLANGEN NAAR EEN BLIK EXPORT BIER

"Nou gelukkig word ik gecontroleerd, want meestal als ik geen kaartje koop dan komen ze niet eens langs. Als ik zwart rij krijg ik altijd controle. Stelletje mafkezen."

Ik negeer hem en zijn Lidl tas. Het is 09:57 in de ochtend en ik ben op weg naar mijn werk. Ik heb helemaal geen zin in een babbeltje. Ik kom net mijn bed uit. Ik verlang naar koffie. Laat mij alsjeblieft alleen en met rust en met mijn krant.

Hij haalt een blik Export bier uit de Lidl tas en opent hem. Hij doet schijnbaar ook duurder boodschappen dan de Lidl. Ik lees verder in mijn krant als hij een grote slok neemt. Het is 09:59 in de ochtend in de trein. Ik hoop voor zijn eventuele geliefde dat de 6 verschillende meisjes namen op zijn rechterarm van haar en hun dochters zijn en niet van zijn exen. 10:05 uur. Ik heb trek in koffie en hij leegt blik 1.

Als ik je negeer. Als ik niet antwoord op je verhalen. Als ik hooguit twee keer flauw naar je glimlach. Als ik je negeer, waarom blijf je dan tegen me door praten? Het is 10:25 in de ochtend. Ik verlang naar koffie, niet naar jouw tweede blik bier en heb helemaal geen belangstelling voor je bezoek aan een oud klasgenoot die je tien jaar niet hebt gezien. Zal wel weer tien jaar worden voor er een vervolg bezoek volgt ruik ik op 3 meter afstand aan je kegel.

Als ik bokchagrijnig de volgende trein instap komt er een bling bling neger met een gouden leeuw op zijn t-shirt en een pet schuin op zijn hoofd links tegen over me zitten. Kneiterharde hoge tonen hiphop schelt uit zijn telefoon door de coupe. Een coupe verder hoor ik het nog. De hele trein hoort het.

Ik verlang naar een blik Export bier.