MURDER BY DEATH
Van een afstandje sta ik naar je te kijken. Je staat vooraan tegen het hek. In mijn hand heb ik een biertje voor je, maar ik blijf nog even staan. Nog even van een afstandje naar je kijken. Zonder dat je het door hebt. Even stiekem van je genieten. Eenmaal draai je je om. Je kijkt in mijn richting, maar je ziet me niet. Je ogen staan op gelukkig. Je staat dan ook naar een van je favoriete bandjes te kijken. Of komt het ook door mij...
Hoe we in de tent belanden weet ik eigenlijk niet meer. Op jouw initiatief geloof ik. Het kan niet de muziekomschrijving postpunk op het progamma overzicht zijn geweest. Misschien de bandnaam? Murder by Death. Hoe we er zijn beland weet ik niet meer, maar binnen een nummer zijn we uit onze sokken geblazen. Met open mond staan we te kijken. Wat een geweldige muziek. Wat een stem. Wat een cello. Wat een variatie. Murder by Death heeft er in Nederland twee fans voor het leven bij. Twee fans die een stapel cd's kopen en twee t-shirts. Nu mogen we de rest downloaden thuis.
Misschien kent u het gevoel wel. Een gevoel dat zomaar op kan komen wanneer u zich met muziek bezig houdt. Een gevoel van intens geluk. Thuis bij het draaien van een plaat. Of tussen het publiek bij een concert. Het is niet het kippenvel moment. Het is anders. Je luistert en dan opeens is het er. Van achter je oorlellen trekt er een glimlach door je gezicht. De glimlach neemt een golf van geluk mee die het emotie gedeelte van je hersenen in gespoten wordt. Je luistert en opeens is alles goed. Opeens bestaat er geen kwaad meer. De wereld en het leven in het bijzonder zijn mooi. De zon schijnt. Vogels fluiten.
Ik had het gisteren drie keer. Bij Murder by Death, bij O'Death en tijdens het afsluitende concert van Devotchka. Drie maal een gevoel van intens geluk. Drie maal gegrepen worden door de muziek.
Labels: devotchka, metropolis, murder by death, o'death, the lifes and times of a puchrocker
4 Comments:
ik heb het de laatste x bij devotchka ook ervaren idd, is n erg prettige live band!
Hee, daar was ik ook! En nog iemand, hihi.
Grappig dat een mens zo doodgelukkig kan worden van bands met namen als Murder by Death en O'Death. Ook mooi, gisteren bij het fantastische Bonnie Prince Billy: de man staat op zijn gemak tusen de prachtige liedjes door met de hele zaal in Denemarken te kleppen, maar de onderwerpen over leven, dood, ongeluk en verlies vallen op zijn zachtst gezegd onder het label 'zwarte humor'. Een heerlijke humor!
Mooi geschreven. Inderdaad, eens in de zoveel tijd komt het voor dat je band ontdekt waavan je meteen weet: dit is fantastisch! Dat had ik dus bij Murder by Death, ik draai al dagen niets anders. Jammer dat het geluid in die tent een beetje *** was, de nummers kwam niet helemaal uit de verf zoals op de plaat..maar het nummer 'Brother' is echt geweldig!!
Maar, maar... en Friska Viljor dan?
;-)
Een reactie posten
<< Home