VERDRONKEN IN DE DRANK VAN DE AVOND

Als het licht uit gaat geef ik geen kik. Ik knik ja en schaaf een plak duim af. Natuurlijk het is beter zo. Mijn hoofd is ergens anders. Niet meer bij het laatste beetje licht. Ik heb gevochten. In stilte. Het lukte niet. Mijn hoofd is ergens anders. In stilte treur ik mezelf in slaap.

Het excuus is er wel. Een bekend excuus dat eerder daar was. En toen kwam ik.

Het duurt nog een hele tijd voor ik begrijp dat het niet dat moment was, maar de nacht ervoor. Ik heb niets doorgehad. Niets door willen hebben. Verdronken in de drank van de avond. Als ik ergens in de middag wakker word ben ik alleen. Daar is niets raars aan. Het is middag. Ik ben de hele tijd alleen geweest. Je was er niet. Verdronken in de drank van de avond.

Een ingepakte tas op de bank. De deur gaat dicht. Over en uit. Vechten is voor mensen die geen woorden meer hebben. Hier waren woorden beter op hun plaats geweest. Woordenloos. Niet tegen vreemden. Het had niet zo moeten gaan? Het ging wel zo. Woordenloos. Vluchten is zoveel makkelijker.

Nu ga ik. Ik pak wat spullen in een tas en doe de deur achter me dicht. Pas maanden later open ik een nieuwe deur en sluit er meteen weer een. Vluchten is zoveel makkelijker.

Als ik wakker word ligt het naakt in mijn bed. Te laat. Mijn woorden waren waar, maar het is te laat. Ik negeer mijn erectie. Ik had moeten neuken. Ik had het zaad uit mijn tenen moeten laten komen. The fuck of the century. Samensmelting van twee lichamen. Het geil tegen de muren spattend. Stevig vasthouden. Oppakken en verder. Ik berijd Betty. Altijd. Vluchten is zoveel makkelijker.

En toch wist ik het die nacht al. Ik zag het met mijn eigen ogen. Recht voor me. De schim in de auto. Zien en willen zien zijn dag en nacht van elkaar. Verdronken in de drank van de avond. Ik veins een vastberadenheid. Vluchten is zoveel makkelijker. Nu vlucht ik niet alleen. Links af. Rechts af. Twee deuren dicht. Weg. Niet alleen wij. Alles.

Niet wegkijken. Niet doen. Niet nodig.