FROMMEL TE BIECHT #4

Zo las ik kort geleden bij een medelogger dat die zich een beetje schaamde dat zij een Rails had meegepikt uit de trein. Nu doet dat Frommel dat op geregelde basis. Hij ziet een Rails liggen pakt hem en heeft dat 1 op de 10 keer wel aardige stukje dat er in staat nog niet uit als hij op plaats van bestemming is. Dan verdwijnt de Rails dus in de tas. Dat is niet wat ik u hier wil opbiechten. Welnee. Deze biecht gaat over kaassouffles. Toen Frommel net op zichzelf woonde (het lijkt al weer 13/14 jaar terug) was hij fulltime vegetarier. Het supermarktassortiment vleesvervanging bestond toen nog uit tofu, tofu en gerookte tofu. Linda McCartney had haar vegaknabbeldingen nog niet op de markt gebracht. Frommel en toenmalige huisgenoten aten dus vaak kaassouffles. Nix mis mee. Wat valt daar nu aan te biechten? Aan het eten van die dingen niets nee. We betaalden er alleen nooit voor. Wij hadden op een dag besloten dat kaassouffles alleen lekker waren als we er niet voor betaald hadden. Huisgenoot had daar een hele goede jas met extra grote zakken voor. Daar verdwenen een paar doosjes kaassouffles in. Waarna we met een stalen smoel de rest van de boodschappen afrekenden. Hadden wij een sporadische keer wel betaald voor de kaassouffles dan aten wij toch minder lekker. Een goede kaassouffle was een gestolen kaassouffle.