NOG MEER DRUKTE OM NIX

Gisteravond ging ik even snel een ritje maken. Even kijken of Betty het weer knap deed na sleutel en spuitwerk. Het was een leerzaam ritje. Ik ontdekte namelijk dat ik niet alleen een op de treindeuren open knopje drukken voor de trein stil staat drukker ben. Ik heb nog een drukken om nix gewoonte. Ik nadere in volle vaart een kruispunt. Het stoplicht sprong op oranje en daarna rood en ik stopte. Ik drukte op het ik sta te wachten voor een rood stoplicht maar ik wil wel oversteken knopje. Het was echter een druk kruispunt. Ik had wel 7 richtingen die mij voor zouden gaan in het mogen oversteken. Opeens betrapte ik mijzelf er op dat ik om de zoveel tijd nogmaals op het knopje drukte. In een soort vage hoop dat mijn licht daardoor eerder op groen zou gaan. Ik heb het idee dat het bij sommige (maar dan vooral voetgangers stoplichten) ook wel werkt maar bij deze dus echt niet. Een drukke provinciale weg wint het natuurlijk van een oud Puchje en zijn onder de smeer zittende berijder. Gelukkig zag ik al snel dat de chemisch toilet (een moderne scooter, jak) berijder aan de overkant hetzelfde deed en de fietser schuin aan de overkant ook.