CAN I ONLY WRITE WHEN I'M MISERABLE?

Kan ik alleen maar schrijven als het niet zo best met mij gaat? Als ik ongelukkig ben in de liefde? Als ik wacht op vrouwen die niet komen? Als ik onder de nasleepdruk van een inbraak en de neurotische gevolgen daarvan leef? Als ik mij eenzaam en alleen voel? Komt er alleen iets uit mijn pen (toestenbord) als ik op welke manier dan ook niet lekker in mijn vel zit?

Het lijkt er de laatste tijd bijna op. Ik voel me kiplekker. Ik voel me goed. Ik ben stikverliefd. Ik geniet van het leven en de wereld om mij heen. En er komt bijna niets uit mijn pen (toetsenbord). Het lijkt bijna of met het goed voelen en goed gaan mijn bron van inspiratie is opgedroogd. Geluk in mijn hoofd, ellende in mijn pen?

Dan zal er de komende tijd wel weer wat te schrijven vallen. Niet dat mijn geluk in het leven weer over is. Alles behalve dat. Het gaat beter dan ooit. Nee het is wederom mijn rug. Die kloterige fucking ellendige shit rug van mij.

Anderhalve maand ging het weer goed met dat ding dat zich tussen mijn schouders en mijn kont bevindt. Anderhalve maand lang kon ik, mocht ik daar zin in hebben gehad, de limbo dansen zoals niemand ooit gedaan had. Anderhalve maand boog ik soepel voorover had ik een briefje van 50 euro op de grond zien liggen. Oude dames die hun portemonnee lieten vallen? Geen punt dames, deze heer had hem voor u opgeraapt. Anderhalve maand lang. Tot afgelopen zondagavond.

Twee weken terug kreeg ik al een lichte waarschuwing die met een dag of 4 echter weer geheel verdwenen was. Tot afgelopen zondagavond. En nu lig ik al 3 dagen thuis. Dat lag ik al vanwege een sluimerende griep verkoudheid, maar nu vanwege die kloterige fucking ellendige shit rug van mij.

Er is geen balans meer. Het is net of ik er keer op keer door heen zak. Mijn schone kiezen op elkaar bijtend om het niet uit te gillen van de pijn. Strak en stram staat ze. Ze voelt als een strijkplank en toch verdwijnt die stevigheid af en toe binnen een fractie van een seconde en voelt het als of ze alle kanten op zwiept. Alsof mijn rug gebouwd is door het bouwbedrijf dat de eerste toneeltoren versie van de Parkschouwburg alhier neerzette.

En nu mis er godverdomme ook nog het Calexico concert van vanavond door en daar had ik zo naar uitgekeken.

Fukkerdefukkerdefuk!!!