MY LITTLE PONI

Was jij er wel geweest dan had ik geen oog voor je gehad. Had je naast me gestaan ik had je niet gezien. Een half uur lang had je niet bestaan. Je had dat half uur net zo goed thuis op de bank met een Libelle of een jankfilm kunnen zitten. Als betoverd keek ik naar het podium. Jij bestond niet meer. Jij en wie dan ook. Ook Devon niet.

Devon Disaster? Who the fuck is Devon Disaster? Poni is my muse. Poni oh Poni. The reason God created women.

Waarom wordt ik altijd verliefd op zangeressen, bassistes, gitaristes, drumster of toestenistes als ik naar concerten ga? Wat is het voor een afwijking? Wat is er mis met mij? Niets zult u zeggen, wanneer u The Ettes wel eens heeft gezien. Poni is het vrouwelijke equivalent van Animal. Ze kan niet veel beter drummen als Meg White, maar als een bezetene slaat ze met de volle 200% de nummers aan elkaar.

Haar grote bos donkere krullen danst alle kanten op. De enorme oorringen gaan een verbeten gevecht met de zwaartekracht aan. Aftikken en rammen. De basgitaar en gitaar haperen dat het een lieve lust is. Om beurten lopen Coco en Jem naar hun versterkers en rommelen ze met snoertjes. Poni lacht slechts en beukt het volgende nummer de zaal in.

Aan het eind dreigt ze mij toch bijna nog te verliezen aan Coco als die achter op het podium in het witte licht een buiging naar de zaal maakt. Ik slik en geef mij hart toch aan Poni. Zeker als ik bij het signeren van de nieuwe plaat mijn (gespeelde) teleurstelling uitspreek over het niet spelen van We Reapel Each Other en ze me troost met een knuffel en een kus. Op mijn wang. Helaas. Ik had je willen optillen Poni. Je optillen en je huig willen kietelen. Over mijn schouder liggend zou ik je mee naar huis willen nemen. Ik had je willen beminnen zoals je nog nooit bemind bent. Ik zeg slechts "Thank you" en lach verlegen.

Ik kijk nog een keer naar beneden naar de mini mensjes die op het podium zo groot leken. Poni's krullenbos steekt boven iedereen uit. Verliefd loop ik dromend naar buiten en stap de tram in wetend dat ik over twee weken verliefd word op Isobel Campbell...