MEMOIRES OF A CHAINSMOKER
Achter de middelbare school was een grote lelijke parkeergarage. Een parkeergarage met een beetje een soort van kelder. Een halve verdieping onder grondniveau. Daar stond nooit een auto. Te inbraakgevoelig. Het was het terein van mij en mijn jeugdvriendjes.
Nog op de lagere school zittend slipten we op de gladbetonnen helling naar beneden de achterbanden van onze fietsen flinterdun tot ze knapten. Onschuldig jongetjes vermaak waar we thuis over op onze falie kregen. Een nieuwe achterband dat was toch een paar weken zakgeld.
Zakgeld dat anderhalf jaar later aan hele andere dingen besteed werd. Nog steeds zaten mijn jeugdvriendjes en ik in die halve verdieping onder grondniveau. Slippen deden we niet meer. We gingen lopend of met de bus naar school. Geen fietsen. Wel sigaretten.
Iedere grote pauze slopen we stiekem en met een lichaam vol spanning naar de parkeergarage. Daar uit het zicht van iedereen rookten we onze eerste sigaretten over onze longen. Marlboro 100's, want die waren wel iets duurder maar ook langer. Drie kwartier per dag roken tot je er groen van zag en de rest van de middag misselijk achter in het klaslokaal naar 536 duitse naamvallen zat te luisteren.
Dat de Marlboro 100's voornamelijk langer was door de langere filter die er aan zat wilden we niet weten.
5 Comments:
aha-erlebnis.bij mij was t achter de huishoudschool. 'hoe laat is t? Vijf voor zes? dan kan ik er nog net een roken, we eten om zes uur".
En dan denken dat je moeder niks door heeft..
Vanavond nemen mijn beste maatjes Koninck en Drum voorgoed afscheid van elkaar! Jij mag raden wie er op moet rotten ;-)
Grinnik, sentiment! Bij mij was het 'in het paadje' en zonder misselijk te zijn. Maar die 536 naamvallen, die waren er inderdaad ook. :P Heerlijk, die tijd waarin normale dingen nog spannend waren en de grote mensen nog je vijand, die je konden ontdekken, verlinken en straffen. Tegenwoordig ben je zelf je grootste vijand. :)
Ik ben op vakantie in duinpannetjes aan zee begonnen, scheelt een hoop naamvallen.
bij mij waren het Belinda sigaretten.
Bij de spar aan het eind van het straatje waar onze mavo stond.
Werden door de winkelier voor een kwartje verkocht.
Belinda's waren snel verleden tijd toen ik een vol pakje Drum op straat vond en een middag aan "leren draaien" had besteed.
Mijn moeder rookte zelf ook, had ik de mazzel dat ze mijn gebruik niet kon ruiken....
Een reactie posten
<< Home