KOUWE SPARERIBS

Het was een rare droge knal die ik hoorde. Het was direct een kroelende mierenhoop op straat. De buurt waar ik woon werd gisteren nog wat leuker. Ik keek mijn raam uit en zag een spare rib express auto achterstevoren naast de auto van de overburen staan. Met een nogal naar achter geweken neus. De auto van de overburen was een meter of 5 van zijn plaats. Links zat een fijna deuk waar tot voor kort een portier had gezeten en rechts stond hij om een lantaarnpaal heen gevouwen. De spare rib express stond wild te gebaren dat hij gewoon de bocht omreed en dat hij zomaar begon te slingeren en dat hij voor hij het wist opeens in de auto van de overbuurman dook. Zomaar opeens. Sukkel! riep ik in gedachten. Dat ging niet zomaar. Dat komt omdat je veels te hard door die bocht van zeiknat asfalt scheurde. Sukkel! De overbuurman behield een verbazingwekkende kalmte over zich. De spare rib exprees jongen werd roder en roder en zenuwachtiger en zenuwachtiger.

Er heeft iemand gister avond heel erg lang op zijn spare ribs moeten wachten. En ik rookte mijn laatste sigaret. Ik ben gestopt. Ik moest wel. Ik kon niet anders.