GELOOFDE IK MAAR IN GOD DAN KON IK HEM EEN LUL VINDEN

Zonder het beestje hier bij de naam te noemen kreeg ik nogal kloterig kutnieuws de afgelopen week. Kloterig kutnieuws dat ik eigenlijk al wist, maar nu nogal concreet meegedeeld werd. Van dat nieuws waarvan je denkt, geloofde ik maar in god dan kon ik tenminste boos op hem worden. Dan kan ik mijn geloof in hem opzeggen. Dan kon hij de vinkentering krijgen. Dan kon ik stomme kutkroket tegen hem zeggen. Dat zou ik allemaal kunnen, omdat ik hem zou verwijten dat je zoiets niet flikt. Dat je dit niet kan maken. Ik zou er achteraan kunnen roepen dat ik niet geloof in, dat is het lot of voorbestemd. Dat hij dat soort dingen over ons uitstort, opdat wij er iets van konden leren. Ik zou hem vol op zijn bek peuten. Ons een beetje zoveel pijn doen. Wat denkt ie wel niet? Waar haalt ie het lef vandaan?

Helaas ik geloof niet in god. Er is niemand om een verwijt te maken. Het kloterige kutnieuws is er gewoon. Er valt niets aan te doen. We zullen er mee moeten leven. En dat leven dat gaan we doen. Het zal goed komen. Het moet goed komen. Ik heb de oplossing niet in handen. Ik kan er alleen maar aan denken en er zijn. Het gaat goed komen. Kom zeg wat anders?. Alles zal recht kom.