OH FUCK DE BUREN GAAN KLAGEN

Bovenstaand The Apers. Die speelden als laatste afgelopen vrijdag op het 12 jaar Sonic Rendezvous feestje in de melkweg. Sack-O'-Joost had half Hoorn op de gastenlijst gezet. De laatste trein zouden we terug nemen. Dat hadden we unaniem besloten. Tot het tijd werd om naar de laatste trein te gaan. De nachtbus!!!, klonk het toen in koor. De nachtbus werd het ook niet. We bleven na afloop net iets te lang in de Maloe Malo hangen en misten de laatste nachtbus. Zoals dan gebruikelijk is dwaalden we wat over de wallen. Er was niets meer te eten te krijgen. Geen cafe meer open, we hingen wat rond op de grond en ik ging bijna naar een hoer. Uiteindelijk belanden we op perron 2 van het centraal. We probeerden pindas uit te delen, stonden op ons hoofd en gooiden wat met onze gympies. Om vervolgens meer gestrande bekenden tegen te komen. In Hoorn besloten we dat het nog niet genoeg geweest was en zo trokken we om 08:30 bij mij thuis nog een kratje bier open. We dronken, we rookten, we lulden over vrouwen en draaiden hard muziek. Tot de deurbel ging. Oh fuck de buren gaan klagen, dacht ik en waggelde de trap naar de voordeur af. Een paar seconden later stond ik zo blauw als een gympie met mijn nieuwe laptop in mijn handen in mijn deuropening. Ik heb hem verstandig genoeg maar weggelegd tot zondag. Zondag toen ik The Apers weer zag. Nu in onze stamkneip Swaf. Het was weer genieten. Zondag toen ook Take It Away Bob (die deel was geweest van dit weekend vol feestvreugd) jarig was. Vrijdag was hij nog 25. Zondag werd hij 43. Het was weer een mooi weekend.

Maar we hebben wel gelachen.