ZEER HOOG PIEP KNOR PRUTTEL GEHALTE

Nu, moet ik de plaat van The Hipshakes dan maar alvast voor je meenemen vroeg Sack-O'-Joost. De stond al een maandje of 2 te wachten op mijn andere bestelde, maar niet echt snel de grens over komende platen. Graag was mijn antwoord, want ik zat al een tijdje om nieuw plaatwerk verlegen. Ik heb het plakje nu zo'n 8x op de platenspeler gegooid en hij is fijn. Deze plaat zal niet verstoffen in de donkere uithoeken van mijn platenbestand. Zo donker is het trouwens niet hoor in die uithoeken. Ik ben niet van de platen op zolder zetterij. Hoe slecht ze ook zijn ze staan gewoon tussen al het wel fijne zwarte (of andere kleur hebbende) goud. Deze zal de komende tijd geregeld onder de naald liggen te spinnen. Het is namelijk genieten tussen het gepiep, geknor en gepruttel door. De mannen beginnen al door mij te foppen met een 45 toeren schijf ipv 33. Daarna vrees je dat er een hele kattenvacht onder je naald zit, maar niets daarvan. Wat een productie of eigenlijk meer gebrek daaraan. Het piept, knort en pruttelt alle kanten op. Het klinkt alsof het in de oefenruimte direct op het vinyl gepleurd is. I like I like. Hier en daar worden ze vergeleken met de Oblivians (wat al tot het nummer Not The Oblivians heeft geleid) en dat is enigzins te begrijpen, maar doet The Hipshakes ook te kort. Gewoon lekker vuige no nonsense garage punk rock and roll herrie. Dat is het. Geniet u maar even mee.

The Hipshakes-Bangy Bang
The Hipshakes-Can't Get Trough To You

En weet u wat? Doen we er stiekem een cover van de Oblivians bij.

The Hipshakes-Strong Come On