(NOG) GEEN TITEL

Als ik het donkere cafe binnen stap draait de lucht van verschraald bier en 1000 sigaretten mijn maag om. "Het was weer veels te laat vannacht." Ik zou alleen maar sigaretten gaan halen, maar ik heb geen idee van hoe laat ik thuis was. Een groot zwart gapend gat rest van de vorige avond. Het was laat vertelden mijn bonkende slapen vanmiddag bij het opstaan.

Ik slik het zuur in mijn mond weg en constateer dat jij er (weer) niet bent. Teleurgesteld pak in een barkruk en schuif, zonder te kijken naast wie, aan de bar aan. Als jij er dan toch niet bent dan kan het me niets verrotten naast wie ik zit.

-"Doe mij maar een flesje bier, Martin. Ik heb een kater die ik kwijt moet. Iemand belangstelling?"

Ik neem een slok en steek mijn zesde sigaret van de dag op. De rook brandt in mijn longen. Een 25 jaar roken hoestbui barst los. Vlug kijk ik toch naar opzij. Natuurlijk wil ik wel weten naast wie ik zit. Ik veins alleen maar onverschilligheid. De persoon waar je naast gaat zitten als je een cafe binnen komt kan je avond maken, maar nog harder breken. Of je gaat tevreden naar huis of je hebt al een kater voor je ook maar aan je tweede bier begonnen bent.

-"Fuck, shit, godverdomme!"

Ik kan dan wel net doen alsof het me niets uitmaakt, als jij er dan (weer) niet bent dan wil ik naast iedereen zitten. Iedereen behalve Peter.
-"He Frommel. Wat zie jij er beroerd uit. Laat geworden gisteren?"
-"Kop dicht Peter. Drink je bier en staar voor je uit, maar je weet het. Ik wil niet met jouw praten."
-"Jezus doe eens relaxed man. Gaat dit nog steeds over toen? Loop je daar nu nog steeds over te zeiken? Get a life stumper! Wake up! Het is fokking 8 jaar geleden! Laat het los."

Laat het los. Laat het los? Hij heeft makkelijk lullen die Peter. Laat het los. Dat kan ik godverdomme niet, ja. Acht fucking jaar geleden en nog kan ik het niet los laten. Acht jaar. Hij ramde zijn vuist hard in mijn borstkas en ruktte met een satanische glimlach mijn hart eruit. Bloedend lag ik midden in de kroeg op de vloer en zij stapten lachend over me heen naar buiten.

"Klootzak." Vloek ik binnenmonds.

to be continued...