MOMENT VAN EUFORIE IN DE SUPERMARKT

Koek. Ik moet nog koeken hebben dacht ik vanochtend in de supermarkt toen ik mij richting de kassa van Romy begaf. Romy lacht altijd zo vriendelijk. Koeken moet ik nog hebben. Ik draaide mij om en begaf me richting koekenschap. Veel te veel keuze. Meter na meter gevuld met koek, koek en nog eens koek. Dan kan ik dus niet kiezen. Ruim een minuut stond ik dus al voor het koekschap en toen zag ik het. In een fractie van een seconde kon mijn weekend al niet meer stuk. Ze bestaan nog!!! Pennywafels. Pennywafels ze bestaan nog!!! En maar 39 cent. Pennywafels. Vroeger als ik mijn zakgeld had gehad wist ik niet hoe snel ik naar de supermarkt moest rennen om een pak pennywafels te kopen. Ik kon er van mijn zakgeld wel 4 kopen maar ik wilde ook nog op de markt een visfrietje voor een gulden kopen. Ik kocht er maar 1 en genoot extra. En nu zag ik ze zomaar liggen in de supermarkt. Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat mijn leven 20 jaar Pennywafel loos is geweest, maar die donkere dagen zijn voorbij. Pennywafel is terug gekomen in mijn leven. Pak 1 is reeds op. Ik had er meer moeten kopen....En moet nu overigens de hele tijd aan Penny de Jager denken(?)