VERLIEFD IN MEDEMBLIK

Nee in Volendam zouden we niet meer gaan eten. Onze darmen draaiden zich spontaan om bij de gedachte aan het eten van vorig jaar. Dus togen wij de andere kant op. Noordwaarts. Naar Medemblik. Happie eten. Nog net nuchter genoeg om te rijden. Rap waren wij in Twisk en daar besloot Betty dat het genoeg geweest was. Van het 1 op het andere moment besloot ze om haar blokkie uit te zetten. Bij stoomtramstation Twisk om precies te zijn. Nu is Twisk niet de slechtse plaats om stil te staan. Bijzonder mooi dorp. Na wat gedraai en gepiel en gesproeierschoonblaas starte mijn meissie weer zonder problemen en konden wij de rit naar Medemblik voortzetten. Niet dus. Hape bleek opeens lek te zijn. Op zoek naar een kanppe voetpomp deden de buren niet meer open. Waarschijnlijk omdat wij ze vlak daarvoor een oud bord met frisdrankreklame dat aan hun huis hing probeerden af te trochelen. Op naar de overkant dan maar waar een wazige Twisker open deed en mij een rondleiding door de stallen gaf, maar die wel een knappe voetpomp had. Met behulp van die pomp en een flinke rochel kwat van de Twisker was de band dan ook weer snel luchtdicht. Op naar Medemblik. Op naar de chinees. Vreten en verliefd worden op de serveerster. Zwetend werd ik wakker vanacht. Ik ga vanavond chinesen in Medemblik. En zaterdag weer.