FUCK STING
Kijk hem nou toch eens staan. In innige omhelzing met een boom. Ik durf te wedden dat de stumper er, net als dat prinsesje van ons, nog mee praat ook. Meneer Sting, meneer Gordon Summer is immers ook een verklaard tantrische sex adept. Dat had ik nou mijn hele leven al willen weten. Dat meneer uren lang de tantrische sex bedrijft met mevrouw Summer. Laat hem liever weer eens een leuk liedje maken. Een leuk liedje zoals in de begin dagen van The Police. Toen zong hij tenminste nog over zijn liefde voor een hoer of coverde hij Op Een Onbewoond Eiland van Kinderen Voor Kinderen. Nee, meneer ging solo en verveelde ons eerst met Russians en later met dat afgrijzelijke Englishman In New York met die totaal misplaatste drumbreak erin. Nu maakt hij alleen nog maar quasi jazz gefriemel of neemt, ala Marco Borsato (getver Frommel 2 van die sukkels in 1 log, sorry lezers) een plaatje met die r&b dweil Crack David op. En hij valt ons lastig met zijn boombef en grondneuk avonturen. Over bomen gesproken. Weet u nog dat onze Gordon (it's in the name!!!!) dat lipschotel opperhoofd uit te jungle sleepte om ons zo gek te krijgen geld te storten tegen de afbraak van de Amazone? Nobel streven. Dat gaat Frommel niet ontkennen. Helaas was de hele actie meer gericht op het op peil houden van Summer zijn bankrekening. Een (te) groot deel van de opbrengst werd namelijk door meneer naar eigen bankrekening gesluisd onder de noemer onkostenvergoeding. Wedden dat dat opperhoofd nu nog geen pizza bord aan zijn lip heeft hangen. Doet mij er trouwens aan denken dat mijn fav. Police liedjes, Sally (over je relatie met je opblaaspop) en Mother (over hoe je moeder je vriendin inpikt) geschreven waren door de drummer van het combo. Vandaar FUCK STING, lang leven Stewart Copeland!!!
3 Comments:
Een duidelijk geval van een boomknuffelaar..
asjij nog een keer bij ons wilt komen eten, zul je thans moeten uitkijken voor mijn lief. Die is nogal into Sting!
Voor de goede orde: bij mij houdt de waardering voor deze man ook op bij de splitsing met Copeland en Summers hoor, ik denk met weemoed aan hun eerste NL-concert dat ik mocht bijwonen...
ze zullen binnenkort wel weer bij elkaar komen zoals die eikel van een Clapton en zijn Cream.
Een reactie posten
<< Home