ROCHELEND VERZOPEN.

Gister ging ik bij mijn ouders langs. Op Betty naar Alminder. Elke keer dat ik in die stad kom ben ik blij dat ik er weg ben gegaan. Wat een klomp nieuwbouw. Nu woon ik ook wel in een nieuwbouwwijk, maar met een oud historisch binnenstadje dichtbij. Op 1 of andere manier kom ik bijna altijd met meer thuis dan waarmee ik ben weggegaan als ik bij mijn ouders ben geweest. De ene x dragen mijn ouders mij een boek over. Dan weer een ceedee. Nu kreeg ik een bioscoopbon en 2 dekbedovertrekken mee. Ik moet dus binnenkort maar weer eens gaan. Diep in de nacht werd het weer. Samen met moeders op de bank. Bomen, bomen, bomen. Zware gesprekken en vele borrels. Nu hebben wij allebei de neiging om bij dat soort gelegenheden ook te roken als een schoorsteen. Vanochtend zaten wij dan ook met z'n 2en rochelend en proestend op de bank. Nu ben ik weer thuis. De koffie loopt en ik heb net een warme douche genomen. Het was namelijk niet alleen maar dode dierendag vandaag. Tussen het dode schaap en de 2 dode kalfjes die langs de weg lagen om opgehaald te worden (het kost namelijk te veel tijd als de destructieauto het erf op moet rijden. Men dient de dode beesten nu langs de weg te leggen) belandde ik namelijk in een nogal overdreven hoosbui. Best lekker een verfrissend buitje zo nu en dan maar zo overdreven had nu ook weer niet gehoeven. Binnen 3 seconden zag ik helemaal niets meer. Toen ik 2 kilometer verder eindelijk een viaduct tegen kwam was ik dan ook al tot op de onderbroek verzopen. Met witte stijfe vingers heb ik het toch weer gehaald. Ga nu een paar uurtjes lekker opwarmen.