FAN VAN PIM

Nee. Schrik niet. Frommel niet. Opzouten. Ah me nooit niet. Over my dead body. Nee. Ik bedoel de man (gok ik) die in Zaandam naast het spoor woont. Sinds een jaar of 2, ergens in mei 2002, versierde deze man zijn ramen met meters hoge pro-Pim teksten. En dat de rest maar ratten zijn. Deze week viel het mij opeens op (niet die teksten die waren ruim 2 jaar lang een bron van vermaak in de ochtendtrein). Sinds de LPF vorige week toch eindelijk eens echt begonnen is met zichzelf op te blazen (en dit dan op de welbekende LPF manier, al rollebollend over straat en moddergooiend), zijn de man zijn ramen opeens brandschoon.