HET DOELPUNT VAN DE EEUW (FROMMEL IS DE BESCHEIDENHEID ZELVE)

Maarten! Maarten, riep ik. Maarten had aan de zijkant van het veld de bal. Ik liep vrij. Maarten passte de bal. Ik nam hem aan, legde hem opzij en haalde 35 meter voor de goal uit. De bal steeg en steeg en leek over te gaan toen hij opeens daalde en over de keeper heen strak onder de lat in het doel plofte. Uitzinnig van vreugde rende ik over het veld. Ik had de 1-2 er in geschoten van 350 meter. Tien seizoenen had ik niet gescoord en nu in de laatste wedstrijd van het seizoen maakt ik het doelpunt dat ik het hele seizoen al hoopte te maken. Een uithaal van 3500 meter afstand. Allerlei stoffen maakte zich meester van mijn hersennen. 35 kilometer van de goal afstaan en scoren. Mijn week kan niet meer stuk. Vorige week was ik in Zanzibar. Ik liep daar over straat. Er kwam een bal aanrollen. Ik schopte er tegenaan en gisteren plofte die bal achter de keeper van Westfrisia in de goal. Zo'n doelpunt maak ik nooit meer.