vrijdag, april 06, 2007

DO NOT RESUSCITATE

De hartstichting is een campagne begonnen over de eerste 6 minuten na een hartstilstand en hoe belangrijk die zijn om na een hartstilstand nog een gelukkig leven te leiden. Gisteren stond er in de volkskrant een interresant ingezonden stuk van een verpleegkundige over hoe misleidend deze campagne is. Zo heeft de in de reklamespot opduikende succesvolle gelukkige vrouw van ergens in de 30 een minime kans op een hartstilstand. Een hartstilstand komt juist vaker voor bij ouderen van pak hem beet 70, 80. De hartstichting wil een percentage van 50 tot 70% gelukkige mensen na een hartstilstand buiten het ziekenhuis bereiken net als in dat ziekenhuis. De slagingspercentages blijken echter ook binnen het ziekenhuis veel lager uit te vallen dan de hartstichting beweerd. Om nog maar te zwijgen over het gelukkig na een hartstilstand verhaal. (Vooral bij ouderen) gaat een reanimatie vaak gepaard met gebroken ribben, klaplongen, een anoniem overlijden op de I.C. en coma's.

Maar het gaat mij hier niet om het misleidende van de campagne. Het gaat mij om wat ik 2 weken terug van onze Bedrijfs Hulp Verlener hoorde. Die vertelde mij dat hij, nu er een defibrileer apparaat op de zaak hangt, hij verplicht is mij te helpen bij een hartstilstand en zelfs aangeklaagd kan worden als hij dat niet zou doen. Maar ik wil helemaal niet gedefibrileerd worden als ik een hartstilstand krijg! Als ik een hartstilstand krijg wil ik gewoon dat mensen mij dood laten gaan. Als het schijnbaar mijn tijd is, laat het dan verdomme mijn tijd zijn en ga mijn niet terughalen met jullie eeuwige wij mensen strijden tegen de dood en ooit zullen wij hem verslaan gekloot. Als ik dood ga dan ga ik dood ja. Mochten jullie mij wel terugbrengen en ik blijf vrij van een coma dan ga ik kijken of ik jullie aan kan klagen. Handen af van mijn dood. Mijn dood en ook mijn leven zijn van mij. Daar heeft een ander niets over te zeggen en zeker niet over te beslissen.

Overigens weet ik dat een engelse vrouw "DO NOT RESUSCITATE" op haar borst heeft laten tatooeren. Misschien moet ik dat ook maar doen. Ik kan namelijk wel een verklaring halen waarin ik het aangeef, maar ze gaan echt mijn zakken niet doorzoeken voor ze die stroomstrijkbout op mijn borstkas zetten.

Wilt u eigenlijk wel gedefibrileerd worden?

Labels:

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Ja, dat moet je niet aan mij vragen… ik heb 18 jaar op een hartbewaking gewerkt, ik heb veel gereanimeerd en gedefibrilleerd. Bij een vers hartinfarct is het zeker de moeite waard om te defibrilleren. Door een verkeerd vallende extrasystole (vaktaal) kan een defibrillatie ook succesvol zijn. Maar bij iemand ouder dan 80 of in slechte conditie, of bij anderen ernstige ziektebeelden, dan heb ik ook zo iets van laat maar zitten, omdat succes dan vaak klein is. En ja, als ik geconfronteerd wordt met een levensbedreigende situatie en ik doe niks dan ben ik strafbaar. Dan wordt mij idd nalatigheid verweten. Kom ik iemand tegen met Do Not Resuscitate op z'n borst dan weet ik het wel...

11:58 a.m.  

Een reactie posten

<< Home