PARTING IS SUCH SWEET SORROW

Het is een trieste dag in huize Frommel. Een trietse dag van afscheid. Ik heb zojuist mijn Adidas gympies in de kliko gemieterd. Ik had het eigenlijk 2 jaar geleden al moeten doen. 6 jaar waren het mijn fav. schoenen. 2 jaar geleden begonnen ze af te takelen. In de hiel scheurde de voering open en het schuimrubber lag plots op straat. Tijdens het lopen voelde ik de binnenkant van de zool in mij hakken prikken. De zool die zoals op de onderste schoen te zien is bijna doorgesleten was. Niet goed te zien, maar wel aan de hand was dat de zooel van de achterkant af tot halverwege de schoen aan beide kanten ook nog eens los zat en er dus bijna uit viel. En nog gooide ik ze niet weg zo verknocht was ik aan mijn Adidas gympies. Vanochtend bij het opstaan besloot ik dat vandaag de trieste dag was dat er dan toch eindelijk afscheid genomen moest worden. Een laatste keer trok ik ze nog aan om boodschappen doen en kwam wederom met pijn in mijn rug thuis. De boodschappen opgeruimd, ze nog een laatste knuffel gegeven en ze met tranen in mijn ogen hop de kliko in geworpen. Dag lieve gympies. Ik heb van jullie genoten. Klote dat jullie zo lastig te krijgen zijn in maatje (nou ja maatje, meer maat) 47.