TELEVISION THE DRUG OF THE NATION

Als je kijkt naar het aantal uren dat het apparaat aantstaat in huize Frommel zou je denken dat ik een televisiejunk ben. En aanstaan doet dat ding. Vaak en lang. Waarom? Geen idee. Kijken doe ik eigenlijk niet echt. Champions League voetbal op dinsdag? Staat aan maar ik kijk amper naar het scherm. Het is meer een behangetje. Kopspijkers, Popquiz a Gogo, 2voor12, Andere Tijden, Journaal? Met een half oog wordt af en toe naar het scherm gestaard, maar eigenlijk ben ik tegelijkertijd met hele andere dingen bezig. Beetje rommelen. Gister keek ik bijvoorbeeld naar Planet Of The Apes (waarover later meer) en daarna en deels tegelijkertijd Enemy At The Gates. Buiten dat het rukfilms zijn overlapten ze elkaar ook. Dan zap ik wat tussen de films. Waarom doe ik dat? De niet overlappende stukken kijk ik ook maar half. Ik rommel wat op de peecee, ik rommel wat in een boek of tijdschrift, ik rommel wat in mijn platencollectie, ik rommel wat in huis. Rommelen daar ben ik heel erg goed in. In televisie kijken niet meer. Waarom staat dat apparaat dan toch zo vaak aan? Ik denk dat ik de uitknop kwijt ben. Frommel moet meer gaan rommelen.

En dan heb ik het er nog niet eens over dat er eigenlijk, een hoge uitzondering daar gelaten, never nooit geen ruk op is ook.