IN DE TREIN MET SVETLANA

Laat mij u voorstellen aan Svetlana (niet de vrouw in bovenstaand plaatje, maar ze komt in de buurt). Tenminste ik noem haar Svetlana, omdat ze een taal spreekt waar ik russisch in denk te herkennen. Svetlana is een mooie vrouw. Dat constateer ik elke dag opnieuw. In de trein. In Zaandam. Daar stapt ze in. En op Schiphol stapt ze uit. Soms zitten we daarna ook nog in dezelfde bus. Svetlana is, zoals eerder gezegd, een mooie vrouw. Tenminste dat vindt Frommel, terwijl hij eigenlijk niet zo op slavische vrouwen valt. Helaas. Frommel maakt geen kans. Svetlana is getrouwd. Niet dat ze een ring om haar vinger draagt hoor. Nooit gezien in ieder geval. Toch is Svetlana getrouwd. Elke dag komt ze al babbelend met haar huwelijkspartner de trein binnen, lult het hele eind tot Schiphol door en stapt daarna vrolijk pratend uit de trein. Soms zetten deze gesprekken zich voort in de bus waarin ik zit. Frommel maakt geen kans. Svetlana is getrouwd. Svetlana is getrouwd met haar telefoon. Daar is geen openingszin tussen te krijgen.