zondag, november 21, 2004

DOKTER DANKO IS THE BEST


Beter. Een heel stuk beter voel ik mij. Het hoofd zit nog vol snot, maar het gaat wel weer aardig. En daarom een fijne concert herinnering. Het gebeurd niet vaak. Kippenvel bij een concert. Vorig jaar ergens in december overkwam het mij. Ik stond met Begt, Anneke en Kareltje een potje te rocken op Danko Jones. Nu was dat hele concert nogal indrukwekkend. Meneer Jones is mij er eentje. Een womanizer. Een macho. Een showman. Die overigens offstage een lieve, zachte, verlegen toffe peer schijnt te zijn. Hij wist het publiek nogal op te zwepen. Zelfs een als een centrale verwarmingsbuis klinkende reserve gitaar kon hier niets aan veranderen. Maar toen kwam het. Het laatste nummer. Waarin hij op een berg stond samen met zijn helden (een hele lijst dode rock legendes waaronder dus niet Hazes), naar beneden keek en dacht, daar kwam ik vandaan. Niemand gaf geen fuck om me maar nu sta ik hier toch maar mooi. En hoe hij dat had gedaan? Door te vechten. Door te strijden. Door te rocken. Met de mantra 'this heart is getting harder, this wrist is getting thicker, this mouth is getting louder' afgesloten met een knal in eigen gezicht.Keer op keer. 5 minuten lang. Mijn hemel daar liepen mij de rillingen over de rug. De haren op mijn armen stonden recht overeind. Om mij heen kijkend zag ik dat ik niet de enige was. Iedereen stond met open mond en/of gelukzalige glimlach naar het podium te kijken. Stelletjes grepen elkaar stevig vast. Vrijgezellen keken verliefd op iedereen in het rond. Bier werd naast monden geschonken. Peuken vielen uit handen. De hele melkweg was gevallen voor our new preacher. Our new hero. Ladies and gentlemen. Thee Rock And Roll heros of today, Danko Jones. Mijn hemel. Ik was er stil van. Iedereen was er stil van. Terwijl we allemaal tegelijkertijd in staat waren om de straat op te gaan. Barricades op te werpen en ons weet ik veel wat op te eisen. Wat een concert.
Hoe ik hier opeens op kom? Dat komt door die schat van een Bareuh! die meldde mij vanmiddag dat meneer weer naar nl komt. Direkt de Ticketservice gebeld. Het kaartje voor 5 maart in de melkweg ligt maandag klaar. Plop weg was de griep. Nou ja bijna dan.

2 Comments:

Blogger begt said...

dank frommel, voor deze herbeleving. Ik krijg inderdaad weer een beetje hetzelfde gevoel. Toeval wil dat we deze situatie in de auto naar spanje beschreven hebben aan onze medereizigers. Die willen nu dus ook mee!
Da's pas membokkenai: met de tourbus naar een concert toe! we krijgen m vol...

11:00 a.m.  
Blogger begt said...

ohja: en zal ik dat kaartje maar voor je betalen dan? die belofte staat nog steeds....

11:01 a.m.  

Een reactie posten

<< Home