VOETBAL vs RUKKEN

Nu laat mijn geheugen mij, zijnde een feitenneuker, zo af en toe best eens in de steek. Zo kan ik niet op de titel en auteur komen van een boek. Pas verschenen. Een Engelsman en een boek over voetbal. En dan over Engels voetbal. Specifieker over het ontstaan van het Engelse voetbal. Voetbal blijkt namelijk niet alleen een spelletje te zijn. Nee nee. In de begindagen van het Engelse voetbal werd het in de armen gesloten door de kerk en de kostscholen. Voetbal bleek namelijk de manier te zijn om alle jonge mannen van Engeland van het rukken af te houden. Ik zie het niet hoor, maar ach de kerk en kostscholen denk ik dan maar, die zijn al niet helemaal goed bij hun hoofd. Jammerlijk mislukt of ze zaten er gewoon helemaal naast ontdekte ik laatst bij mijn bezoek aan dat eilandje. We stonden op de boot in Dover te wachten. Ik had nog wat muntjes in mijn zak en dacht laat ik die maar opmaken. Die kan ik toch niet meer inwisselen. Zaterdags hadden we in een pub naar Southampton-Liverpool zitten kijken dus ik dacht weet je wat ik koop een sportkrant. De Daily Sport. Ik bladerde het ding door en concludeerde dat voetbal van een middel tegen rukken een middel voor het rukken was geworden. Er stond namelijk niet alleen op de voorpagina een blote vrouw. Nee hoor. Pagina na pagina sloeg ik om, maar het enige dat de pagina's vulde waren tieten, tieten en nog eens tieten. Voetbal? Nergens te bekennen. Weer sloeg ik een pagina om en weer schoten de ballen mij tegemoet. Toen eindelijk, op pagina 55 van dit 64 pagina's tellende vodje nog snel wat voetbal. Maar dat leest op dat punt aangekomen geen Engelsman meer natuurlijk. Die staat allang in de weecee een potje te rukken. Voetbal vs rukken. Weer een verloren partij voor de kerk. Dat juich ik toe....