SLAPEN

Slapen. Daar hou ik wel van. Uitslapen helemaal. Dat was altjd wel mijn grootste hobby. Ik kon op een zondag gerust tot een uur of 3 in mijn bed liggen. Beetje draaien. Beetje woelen. Nog een klein tukkie. Moet ik er wel bij zeggen dat dat dan een zondag na een avondje stappen was, maar toch. Uitslapen. Heerlijk. De laatste paar maanden slaap ik niet meer uit. Ik ben er eigenlijk wel om een uur of 10:00 uit in het weekend. De laatste tijd wordt het alleen maar gekker. Mijn hele slaapritme ligt overhoop. Ik ben de hele tijd moe maar normaal slapen is er niet bij. De ene nacht slaap ik nog als een klein kindje. Beetje woelen. Beetje draaien. Beetje snurken. De volgende nacht echter wordt ik alweer om 03:00 wakker om vervolgens niet meer te kunnen slapen. Dan lig je daar maar een beetje in het donker naar het plafond te staren. Weer een andere dag val ik gewoon op de bank in slaap. Zoals vanavond. Ik word verdomme net opeens wakker op de bank. Terwijl ik om een uurtje of 22:30 op Betty zou stappen om naar een feestje te gaan. Zo slaap ik elke dag. Nog steeds. Geen insomnia ofzo, maar de slaap beperkt zich wel tot nog maar een paar uurtjes per dag. En niet eens op een vast tijdstip. Welnee te pas en te onpas slaap ik om vervolgens weer halverwege de nacht op de bank te zitten met een boek of een fillumpje. Best me te leven hoor. Een beetje oorlog in je kop. Maar ik wil wel gewoon normaal slapen.