ONDERTUSSEN OP LASTFM

Twee maanden verder en weer 11.111 tracks erbij. Ik heb besloten er een serie van te maken. Iedere 11.111 nieuw gescrobblede tracks maak ik u deelgenoot van mijn muzikale ontdekkingen tijdens het draaien van die 11.111 tracks.

1.William Elliott Whitmore

Afgelopen woensdag zag ik hem een knus middag optreden geven in Concerto. Het avond concert in Paradiso was mij E16,- te veel voor een voorprogamma. Hoofdact Alela Diane is mij nergens geen E16,- waard. Bill vult ondertussen zo'n 5 cd's vol prachtig singer songwriter materiaal. Op zijn laatste album Animals In The Dark, waarvan de hoes zowaar eens niet gevuld is met skeletten van dieren, begeleidt af en toe een drumstel, een cello of een accordion zijn muziek, maar het overgrote deel van zijn uitdijende repertoire bestaat uit niets meer dan een banjo of akoestische gitaar en zijn stem. Een stem met een rauwe rand. Het schuurt nog niet als Tom Waits, maar er klinkt whiskey en sigaren in door. William Elliott Whitmore. Ik vind het prachtig.


2. Paul Baribeau

Van Paul publiceerde ik al eerder de tekst van Ten Things als mijn nieuwe lijflied. Ik hou van Paul en zijn folkpunk. Lekker rammen op je akoestische gitaartje en daar overheen met een niet altijd even zuivere stem je humorvol je leven bezingen. Voor sommige mensen is niet helemaal zuiver zingen of overslaande stemmen een doodzonde. Voor mij niet. Als het om Paul gaat helemaal niet. Paul zou Paul niet zijn als hij voor de volle honderd procent toonvast zou zijn. Van Paul Baribeau word ik in een split second vrolijk. Hoe zwart de wolken ook zijn. Met de kanttekening dat niet alles van de man geweldig is hoor. Zo eerlijk ben ik ook wel weer, maar Ten Things en My Biography staan stevig verankerd in mijn top ik weet nog niet hoeveel.


3. Defiance Ohio
Akoestische Folkpunk, maar dan niet de folk zoals we dat kennen van de Pogues. Meer punk op akoestische gitaren (heel veel akoestisch deze 11.111 tracks valt mij op). Anyways, ook al van die vrolijk maak muziek, die mij ontzettend aan eind jaren tachtig begin jaren negentig doet denken. Niet wat betreft muziekstijl, maar meer als zijnde kwestie van gevoel. Hoewel....muziekstijl gewijs ook wel eigenlijk...Anyways.



4. The Heartless Bastards

Nee frommel luisterde niet alleen maar naar akoestisch hoor de laatste twee maanden. Ook naar The Heartless Bastards, omdat Lastfm tegen mij zei dat als ik van Zen Guerrilla houd (en dat doe ik boel) dat ik dit trio dan ook wel zou pruimen. De pruimen van The Heartless Bastards lust ik zeker. Garagerock zeggen de tags, maar dat vind ik wel heel ver gezocht. Op de nieuwste plaat The Mountain (die hoog in mijn eindejaarslijst gaat eindigen) horen we dikke country invloeden. Persoonlijk favoriet van die plaat is het lang uithgesponnen Had To Go, maar daar was zo snel even geen clip van te vinden.


5.Imelda May

Frommel heeft een zwak voor rockabilly vrouwen in panterjurkjes. Zelfs als hun armen, zoals die van Imelda, niet vol getatooeerd zijn. Het panterjurkje is er wel. Geweldige rockabilly afgewisseld met wat nachtclub nummers is er ook. All the way from Dublin, Ireland.