FROMMEL HEEFT SJANS IN DE VROEGE OCHTEND

Vroeg in de ochtend als ik naar mijn werk ga heb ik graag een kopje koffie in de trein. Zoals u zaterdag al kon lezen is koffie in de ochtend zo'n beetje mijn grootste levensbehoefte. Ik sta echter nogal net op tijd op 's ochtends. Tijd om zelf een lekker bakkie te zetten en in een termoskannetje te gieten heb ik niet. Ik lig liever 5 minuten langer in mijn bed dan dat ik tijd neem om koffie te zetten. Er is namelijk 1 ding nog belangrijker dan koffie in de ochtend en dat is zo lang mogelijk in bed kunnen blijven liggen. Dus koop ik op het station een bakkie koffie. Niet bij de kiosk op het perron. Dat is net slootwater. Dat is oploskoffie. Dan kan je net zo goed aan de senseo gaan. Nee, ik koop mijn koffie bij de restauratie. Is wel iets duurder, maar het apparaat daar maalt de koffieboontjes terplaatste per kopje. Een stuk lekkerderder en ook sterker bakkie als gevolg. Daar betaal ik graag 20 centen meer voor. Vorige week donderdag bleek alleen dat apparaat tijdelijk overleden te zijn. Geen koffie voor Frommel dus. De teleurstelling herhaalde zich vrijdag, maandag en dinsdagmorgen. Geen koffie. Het apparaat was nog steeds stuk en het kopje oploskoffie dat wel te krijgen was heb ik wegens te veel gelijkenis met slootwater afgeslagen. Vanochtend deed ik een nieuwe poging tot het verkrijgen van een lekker bakkie koffie. Het is een fijne dag. De masjien deed het weer. Toen ik mijn knip te voorschijn haalde zei de koffiejuffrouw met een verleidelijke glimlach; "Laat maar zitten. Deze is van mij, omdat je 4 dagen geen koffie hebt kunnen krijgen." Met een nog vriendelijkere glimlach zette ze nog een grote bak voor mijn neus ook. Een goed begin van de dag. Ze is alleen mijn type niet...